The Wreck of the Number Nine - Jim Reeves

One dark stormy night not a star was in sight

The North wind came howling down the line

There stood a brave engineer with his sweetheart so dear

And his orders to pull old Number Nine

She kissed him goodbye with a tear in her eye

The joy in his heart he couldn’t hide

The whole world seemed right for she told him that night

That tomorrow she’d be his blushing bride

The wheels hummed a song as the train rolled along

The black smoke came pouring from the stack

The headlight a-gleam seemed to brighten his dream

Of tomorrow when he’d be goin' back

He sped around the hill and his brave heart stood still

The headlight was shining in his face

He whispered a prayer as he threw on the air

For he knew this would be his final race

--- Instrumental ---

In the wreck he was found lying there on the ground

He asked them to raise his weary head

His breath slowly went as this message he sent

To a maiden who thought she would be wed

«There's a little white home that I built for our own

Where I dreamed we’d be happy, you and I

But I leave it to you for I know you’ll be true

Til we meet at the Golden Gate, goodbye.».

Op een donkere stormachtige nacht was er geen ster te zien

De noordenwind kwam huilend langs de lijn

Daar stond een dappere ingenieur met zijn geliefde zo dierbaar

En zijn orders om de oude Nummer Negen te trekken...

Ze kuste hem vaarwel met een traan in haar ogen

De vreugde in zijn hart die hij niet kon verbergen

De hele wereld leek goed, want ze vertelde het hem die avond

Dat ze morgen zijn blozende bruid zou zijn

De wielen zoemden een lied terwijl de trein voortrolde

De zwarte rook kwam uit de stapel stromen

De glimmende koplamp leek zijn droom op te fleuren

Van morgen als hij terug zou gaan

Hij snelde rond de heuvel en zijn dappere hart stond stil

De koplamp scheen in zijn gezicht

Hij fluisterde een gebed terwijl hij in de lucht gooide

Want hij wist dat dit zijn laatste race zou zijn

--- Instrumentaal ---

In het wrak werd hij gevonden, liggend op de grond

Hij vroeg hen om zijn vermoeide hoofd op te heffen

Zijn adem ging langzaam als dit bericht dat hij stuurde

Aan een meisje dat dacht dat ze zou trouwen

"Er is een klein wit huis dat ik voor onszelf heb gebouwd"

Waar ik droomde dat we gelukkig zouden zijn, jij en ik

Maar ik laat het aan jou over, want ik weet dat je waar zult zijn

Tot we elkaar ontmoeten bij de Golden Gate, tot ziens.».