Luckiest people - Jill Johnson

I’m cold

It was the end of november

The day was sunny yet cold

I thougth I climbed every mountain, befor I seen it all

Outside the autumn turned to winter, and inside my heart turned to stone

We were the luckiest people.

The garden of eden was our home

We were the luckiest people

I thougth we were meant to be, I thought it was we

I thought we were meant to be, you end me

All for the taste of the unknown.

The strongest love fade away

Now I must gather all the pices, of a shatterd dream

Outside my window there is a winding road, my heart is telling me to go

We were the luckiest people.

mmm.

The garden of eden was our home

We were the luckiest people.

I thougt it was meant to be, I thought it was we

I thougt it was meant to be, you and me

Not even thousand miles would hide the truth behind your eyes

I see it right througt and I knew, I just knew

We were the luckiest people.

The garden of eden was our home

We were the luckiest people

I thougth we were meant to be, I thought it was we

I thought we were meant to be, you end me

You and me

We were meant to be

Ik heb het koud

Het was eind november

De dag was zonnig maar koud

Ik dacht dat ik elke berg had beklommen, voordat ik alles had gezien

Buiten veranderde de herfst in winter, en van binnen veranderde mijn hart in steen

We waren de gelukkigste mensen.

De tuin van Eden was ons thuis

We waren de gelukkigste mensen

Ik dacht dat we voorbestemd waren, ik dacht dat wij het waren

Ik dacht dat het de bedoeling was dat je mij beëindigt

Alles voor de smaak van het onbekende.

De sterkste liefde vervaagt

Nu moet ik alle pices verzamelen, van een verbrijzelde droom

Buiten mijn raam is een kronkelende weg, mijn hart zegt dat ik moet gaan

We waren de gelukkigste mensen.

mmm.

De tuin van Eden was ons thuis

We waren de gelukkigste mensen.

Ik dacht dat het de bedoeling was, ik dacht dat wij het waren

Ik dacht dat het de bedoeling was, jij en ik

Nog geen duizend mijl zou de waarheid achter je ogen verbergen

Ik zie het helemaal en ik wist het, ik wist het gewoon

We waren de gelukkigste mensen.

De tuin van Eden was ons thuis

We waren de gelukkigste mensen

Ik dacht dat we voorbestemd waren, ik dacht dat wij het waren

Ik dacht dat het de bedoeling was dat je mij beëindigt

Jij en ik

We waren bedoeld om te zijn