Wicked Windows - Jethro Tull

I review my past through wicked windows framed in silver

And hung in toughened glass, upon my face, around and over

Now and then: memories of men who loved me

No stolen kiss — could match their march on hot coals for me

I have walked a line both faint and narrow, hard to follow

Caught up in circumstance.

Harsh truth for history to mellow

Through my eyes: loyalties and obligation

Magnified.

Obedience: the better fellow

Better not remember me.

Don’t mis my passing

Fierce winter fails to ruffle my icy sleep

We never quite vanish.

No wet soft surrender

Still waiting: bad blood running in close families

I laughed like any child — although you might find that strange

And christmas was my favourite holiday

Christmas was my favourite holiday

I am not alone in seeing the world through wicked windows

While others hide likewiese behind this vulnerable squinting

It’s in the stare: it’s in the silent scrutinizing

Strip you bare: I ofer you no more disguising

Better not remember me.

Don’t miss my passing

Fierce winter fails to ruffle my icy sleep

We never quite vanish.

No wet soft surrender

Same bad blood running in new families

Ik bekijk mijn verleden door slechte ramen omlijst in zilver

En opgehangen in gehard glas, op mijn gezicht, steeds opnieuw

Af en toe: herinneringen aan mannen die van me hielden

Geen gestolen kus — zou voor mij kunnen tippen aan hun mars op hete kolen

Ik heb een lijn gelopen die zowel vaag als smal is, moeilijk te volgen

Door omstandigheden ingehaald.

Harde waarheid om de geschiedenis te verzachten

Door mijn ogen: loyaliteit en verplichting

vergroot.

Gehoorzaamheid: de betere kerel

Je kunt me beter niet herinneren.

Mis mijn overlijden niet

De strenge winter kan mijn ijzige slaap niet verstoren

We verdwijnen nooit helemaal.

Geen natte zachte overgave

Wacht nog steeds: kwaad bloed in naaste families

Ik lachte zoals elk kind, hoewel je dat misschien vreemd vindt

En kerst was mijn favoriete feestdag

Kerstmis was mijn favoriete feestdag

Ik ben niet de enige die de wereld door slechte ramen ziet

Terwijl anderen zich ook verschuilen achter dit kwetsbare loensen

Het zit in de blik: het zit in de stille controle

Ontkleed je: ik bied je geen vermomming meer aan

Je kunt me beter niet herinneren.

Mis mijn overlijden niet

De strenge winter kan mijn ijzige slaap niet verstoren

We verdwijnen nooit helemaal.

Geen natte zachte overgave

Hetzelfde kwaad bloed in nieuwe gezinnen