White Innocence - Jethro Tull

She drifted from some minor festival

Didn’t look like any sumrner of love:

Just a thousand weekend warriors in a muddy field

She was the hand to fit my glove

Funny thing, the innocence of the lonely

Funny thing, the charm of the young

See how she moves just like two angels (in white innocence)

Yet one of them is on the run

The other’s tapping at my car window

And I’m squinting through the sun

Trying to see if she’s some child of the nineties:

Or just another dangerous fantasy of mine

Yeah.

White innocence

She was white innocence

A perfect hole was in her stocking:

It made a perfect window to her heart

I could have moved among her waterfalls:

Her misty curtains drawn apart

Did she see warm safety in my numbers

To want to hitch a ride this way?

Felt like I was taking her to market now

To be sold as the last lot of the day

Funny thing, the distance of the lonely

Funny thing, the charm of the young

White innocence

She pressed the button, lowered the window:

Let her hand trail in the slipstream of the night

A frost from nowhere seemed to lick her fingers:

I could have warmed them, but the moment wasn’t right

Obvious, she was headed nowhere special:

Yes, well it was even obvious to me

I was doing some, some watching, some waiting:

She’d been here before, most definitely

There was the promise of early bed-time

There was the promise of heaven on earth

Think I was sending out low-voltage electricity:

Played it right down for what it was worth

She turned and looked at me in white innocence

And with the clearest eyes of forever grey

She rested one small hand for a second on my knee:

I stopped the car.

She walked away

Funny thing, the wisdom of the lonely

Funny thing, the charm of the young

Away you go now

White innocence

Ze dreef af van een klein festival

Zag er niet uit als een sumrner van liefde:

Slechts duizend weekendstrijders in een modderig veld

Ze was de hand om mijn handschoen te passen

Grappig, de onschuld van de eenzamen

Grappig ding, de charme van de jongeren

Zie hoe ze beweegt als twee engelen (in witte onschuld)

Toch is een van hen op de vlucht

De ander tikt op mijn autoraam

En ik tuur door de zon

Proberen te zien of ze een kind van de jaren negentig is:

Of gewoon een andere gevaarlijke fantasie van mij

Ja.

Witte onschuld

Ze was blanke onschuld

Er zat een perfect gaatje in haar kous:

Het vormde een perfect venster naar haar hart

Ik had me tussen haar watervallen kunnen begeven:

Haar mistige gordijnen uit elkaar

Zag ze warme veiligheid in mijn nummers?

Wil je op deze manier meeliften?

Het voelde alsof ik haar nu mee naar de markt nam

Wordt verkocht als het laatste lot van de dag

Grappig, de afstand van de eenzamen

Grappig ding, de charme van de jongeren

Witte onschuld

Ze drukte op de knop, liet het raam zakken:

Laat haar hand slepen in de slipstream van de nacht

Een vorst uit het niets leek haar vingers af te likken:

Ik had ze kunnen opwarmen, maar het moment was niet goed

Het is duidelijk dat ze nergens speciaal naartoe ging:

Ja, nou, het was zelfs duidelijk voor mij

Ik was wat aan het doen, wat aan het kijken, wat aan het wachten:

Ze was hier eerder geweest, zeer zeker

Er was de belofte van vroege bedtijd

Er was de belofte van de hemel op aarde

Ik dacht dat ik laagspannings-elektriciteit uitzond:

Ik heb het goed gespeeld voor wat het waard was

Ze draaide zich om en keek me in witte onschuld aan

En met de helderste ogen van eeuwig grijs

Ze liet een kleine hand even op mijn knie rusten:

Ik stopte de auto.

Ze liep weg

Grappig, de wijsheid van de eenzamen

Grappig ding, de charme van de jongeren

Daar ga je nu

Witte onschuld