Heavy Horses - Jethro Tull

An October’s day, towards evening.

Sweat embossed veins standing proud to the rlough

Salt on a deep chest seasoning.

Last of the line at an honest day’s toil

Turning the deep sod under.

Flint at the fetlock, chasting the bone

Flies at the nostris plunder.

The Suffolk, the Clydesdale, the Persheron vie

with the Shire on his feather floating

Hauting soft timber into the dusk

to bed on a warm straw coating.

Heavy Horses, wore the land under me

Behind the plough gliding *** sliping and sliding free.

Now you’re down to the few and there’s no work to do

The traktor’s on it’s way.

Let me find you a filly for your proud stallion seed

To keep the old line going.

And we’ll stand you abreast at the back of the wood

Behind the young trees growing

To hide you from eyes that mock at your girth,

and you eighteen hands at the shoulder

And one day when the oil barons have all dripped dry

and the nights are seen to draw colder

They’ll beg for your strength, your gentle power

your noble grace and your bearing

And you’ll strain once again to the sound of the gulls

in the wake of the deep ploug, sharing.

Standing like tanks on the brow of the hill

Up into the cold wind facing

In still battle harness, chained to the world

Against the low sun racing.

Bring me a wheel of oaken wood

A rein of polished leather

A Heavy Horses and a tumbing sky

Brewing heavy weather.

Een oktoberdag, tegen de avond aan.

Aderen met zweetreliëf die trots op de huid staan

Zout op een diepe borstkruiden.

Laatste van de rij bij een eerlijke dag zwoegen

De diepe zode naar beneden draaien.

Vuursteen bij de kogel, het bot kauwend

Vliegt bij de nostris-plundering.

De Suffolk, de Clydesdale, de Persheron vie

met de Gouw op zijn veer zwevend

Zacht hout in de schemering brengen

naar bed op een warme strocoating.

Zware paarden, droegen het land onder mij

Achter de ploeg glijdende *** glijden en glijden vrij.

Nu heb je nog maar weinigen en is er geen werk meer te doen

De tractor is onderweg.

Laat me een merrieveulen voor je vinden voor je trotse hengstenzaad

Om de oude lijn in stand te houden.

En we houden je op de hoogte aan de achterkant van het bos

Achter de jonge bomen die groeien

Om je te verbergen voor ogen die spotten met je omtrek,

en jij achttien handen op de schouder

En op een dag dat de oliebaronnen allemaal zijn opgedroogd

en de nachten lijken kouder te worden

Ze zullen smeken om je kracht, je zachte kracht

uw nobele genade en uw houding

En je zult je opnieuw inspannen voor het geluid van de meeuwen

in het kielzog van de diepe ploeg, delen.

Staan als tanks op de top van de heuvel

Tegen de koude wind in

In nog steeds strijdharnas, geketend aan de wereld

Tegen de laagstaande zon racen.

Breng me een wiel van eikenhout

Een teugel van gepolijst leer

Een zware paarden en een tumbling sky

Zwaar weer brouwen.