To The Artist - Jerry Jeff Walker

This song is a letter sung to a special friend of mine

One who stopped his singing somewhere back along the line

I wondered if he’d had enough of the rip-offs and the jive

Or did he sing his song one night and lose the will to write

It never was a business deal, this thing with your guitar

It always seemed more a dance done deep inside your heart

Tonight I wonder if it’s true, like we felt it at the start

That an artist truly does it best when he does it from the heart

It seems to be much more than an art when the art you sell is you

Be careful how you play the game or else the game plays you

In the old days we’d stay up nights and laugh until we cried

You said songs don’t belong to us we just bring some thoughts to light

The rule of thumb is never give the truth away to rhyme

And a man can’t lie when he tries to sing it betrays him every time

We really write to understand more about ourselves

And if we’re lucky maybe then we touch someone else

Well, I just got back from Europe friend where they hung on every word

It made me feel a little better about my chosen line of work

They asked me if I knew you wrote a lot these days

I told 'em all I know is that you rarely ever play

We start out singing what we like and just give it all away

And wind up hating what we play and sit begging to be paid

So let me say in closing friend, I want you to know

I understand how hard it was to let your music go

An artist must decide which parts to leave in and take out

And if he no longer plays the game that’s what the game’s about

Dit lied is een brief gezongen aan een speciale vriend van mij

Iemand die ergens achter in de rij stopte met zingen

Ik vroeg me af of hij genoeg had van de afzetterijen en de grap

Of zong hij op een avond zijn lied en verloor hij de wil om te schrijven

Het was nooit een zakelijke deal, dat gedoe met je gitaar

Het leek altijd meer een dans die diep in je hart werd gedaan

Vanavond vraag ik me af of het waar is, zoals we het aan het begin voelden

Dat een artiest het echt het beste doet als hij het vanuit het hart doet

Het lijkt veel meer te zijn dan een kunst wanneer jij de kunst bent die je verkoopt

Wees voorzichtig met hoe je de game speelt, anders speelt de game jou

Vroeger bleven we nachten op en lachten we totdat we huilden

Je zei dat liedjes niet van ons zijn, we brengen alleen wat gedachten aan het licht

De vuistregel is nooit de waarheid weg te rijmen

En een man kan niet liegen als hij probeert te zingen, het verraadt hem elke keer weer

We schrijven echt om meer over onszelf te begrijpen

En als we geluk hebben, raken we misschien iemand anders aan

Nou, ik ben net terug van een vriend uit Europa, waar ze aan elk woord hingen

Het zorgde ervoor dat ik me een beetje beter voelde over mijn gekozen werk

Ze vroegen me of ik wist dat je tegenwoordig veel schrijft

Ik heb ze verteld dat ik alleen weet dat je zelden speelt

We beginnen te zingen wat we leuk vinden en geven het gewoon allemaal weg

En uiteindelijk een hekel hebben aan wat we spelen en zitten smeken om betaald te worden

Dus laat me tot slot zeggen vriend, ik wil dat je het weet

Ik begrijp hoe moeilijk het was om je muziek los te laten

Een artiest moet beslissen welke onderdelen hij erin laat en eruit haalt

En als hij het spel niet meer speelt, daar gaat het om