Mr. Bojangles - Jerry Jeff Walker

I knew a man, Bojangles and he danced for you

In worn out shoes

Silver hair, a ragged shirt and baggy pants

The old soft shoe

He jumped so high

He jumped sp high

Then he’d lightly touch down

I met him in a cell in New Orleans, I was

Down and out

He looked to me to be the eyes of age

As he spoke right out

He talked of life

He talked of life

He laughed, clicked his heels and stepped

He said his name, Bojangles and he danced a lick

Across the cell

He grabbed his pants, a better stance

Oh, he jumped so high

Then he clicked his heels

He let go a laugh

He let go a laugh

Pushed back his clothes all around

Mr. Bojangles

Mr. Bojangles

Mr. Bojangles

Dance

He danced for those in minstral shows and county fairs

Throughout the south

He spoke with tears of fifteen years how his dog and him

Traveled about

The dog up and died

He up and died

After twenty years he still grieves

He said I dance now at every chance in honky tonks

For drinks and tips

But most the time I spend behind these county bars

He said I drinks a bit

He shook his head

And as he shook his head

I heard someone ask him please

Please

Mr. Bojangles

Mr. Bojangles

Mr. Bojangles

Dance

Ik kende een man, Bojangles en hij danste voor jou

In versleten schoenen

Zilvergrijs haar, een gescheurd overhemd en een wijde broek

De oude zachte schoen

Hij sprong zo hoog

Hij sprong sp hoog

Dan zou hij lichtjes landen

Ik ontmoette hem in een cel in New Orleans, dat was ik

Naar beneden en naar buiten

Hij zag eruit alsof ik de ogen van de ouderdom was

Terwijl hij het recht uitsprak

Hij sprak over het leven

Hij sprak over het leven

Hij lachte, klikte met zijn hielen en stapte

Hij zei zijn naam, Bojangles en hij danste een lik

Dwars door de cel

Hij pakte zijn broek, een betere houding

Oh, hij sprong zo hoog

Toen klikte hij met zijn hielen

Hij liet een lach los

Hij liet een lach los

Duwde zijn kleren overal naar achteren

Meneer Bojangles

Meneer Bojangles

Meneer Bojangles

Dans

Hij danste voor degenen in minstrale shows en provinciale beurzen

Door het hele zuiden

Hij sprak met tranen over vijftien jaar hoe zijn hond en hem

Rondgereisd

De hond op en stierf

Hij stond op en stierf

Na twintig jaar treurt hij nog steeds

Hij zei dat ik nu bij elke gelegenheid in honky tonks dans

Voor drankjes en fooien

Maar de meeste tijd breng ik door achter deze provinciale bars

Hij zei dat ik een beetje drink

Hij schudde zijn hoofd

En terwijl hij zijn hoofd schudde

Ik hoorde iemand hem alsjeblieft vragen

Alstublieft

Meneer Bojangles

Meneer Bojangles

Meneer Bojangles

Dans