Way Back Home - Jennifer Nettles

Gonna need some more gold, workin' as hard as I can

To build it, my next gilded cage with my own two hands

I’ve made some mistakes, I’m gonna make some more

But I’m clear

They brought me here

A world worthy of makin' 'em for

I’m taking off my armor, already cut to the bone

The prodigal daughter on her way back home

Burn the maps to this place, I don’t need one anyway

I can find you by charting the lines to every smile on your glorious face

The past is behind me

Always there to remind me

To haunt me, to scare me, to taunt me, to dare me to jump and fly

I’m taking off my armor, already cut to the bone

The prodigal daughter on her way back home

I’m alive and wide awake.

Better that my heart should break

Than forget how to feel.

So here’s to chance and something real.

I belly up and they ask, «Girl, what you have?»

Take one and double up

Drown myself in the beautiful struggle of

A life well lived

And a love worth earning

And a big heart to give

To the one fiery sole who can handle my burning

I’m taking off my armor, already cut to the bone

The prodigal daughter on her way back home, way back home

Gonna need some more gold, workin' as hard as I can

Ik heb wat meer goud nodig, zo hard werken als ik kan

Om het te bouwen, mijn volgende vergulde kooi met mijn eigen twee handen

Ik heb wat fouten gemaakt, ik ga er nog meer maken

Maar ik ben duidelijk

Ze hebben me hierheen gebracht

Een wereld die het waard is om ze voor te maken

Ik doe mijn harnas uit, al tot op het bot gesneden

De verloren dochter op weg naar huis

Brand de kaarten naar deze plek, ik heb er toch geen nodig

Ik kan je vinden door de lijnen in kaart te brengen voor elke glimlach op je glorieuze gezicht

Het verleden ligt achter me

Altijd klaar om me eraan te herinneren

Om me te achtervolgen, om me bang te maken, om me te bespotten, om me uit te dagen om te springen en te vliegen

Ik doe mijn harnas uit, al tot op het bot gesneden

De verloren dochter op weg naar huis

Ik leef en ben klaarwakker.

Het is beter dat mijn hart breekt

Vergeet dan hoe je je moet voelen.

Dus hier is het toeval en iets echts.

Ik buik omhoog en ze vragen: "Meisje, wat heb je?"

Neem er een en verdubbel het

Mezelf verdrinken in de prachtige strijd van

Een goed geleefd leven

En een liefde die het waard is om te verdienen

En een groot hart om te geven

Aan de enige vurige zool die mijn verbranding aankan

Ik doe mijn harnas uit, al tot op het bot gesneden

De verloren dochter op weg naar huis, terug naar huis

Ik heb wat meer goud nodig, zo hard werken als ik kan