Like a Rock - Jennifer Nettles

Stood there boldly

Sweatin' in the sun

Felt like a million

Felt like number one

The height of summer

I’d never felt that strong

Like a rock

I was eighteen

Didn’t have a care

Working for peanuts

Not a dime to spare

But I was lean and

Solid everywhere

Like a rock

My hands were steady

My eyes were clear and bright

My walk had purpose

My steps were quick and light

And I held firmly

To what I felt was right

Like a rock

Like a rock, I was strong as I could be

Like a rock, nothin' ever got to me

Like a rock, I was something to see

Like a rock

And I stood arrow straight

Unencumbered by the weight

Of all these hustlers and their schemes

I stood proud, I stood tall

High above it all

I still believed in my dreams

Twenty years now

Where’d they go?

Twenty years

I don’t know

I sit and I wonder sometimes

Where they’ve gone

And sometimes late at night

When I’m bathed in the firelight

The moon comes callin' a ghostly white

And I recall

I recall

Like a rock, standin' arrow straight

Like a rock, chargin' from the gate

Like a rock, carryin' the weight

Like a rock

Like a rock, the sun upon my skin

Like a rock, hard against the wind

Like a rock, I see myself again

Like a rock

Stond daar stoutmoedig

Zweten in de zon

Voelde als een miljoen

Voelde als nummer één

Het hoogtepunt van de zomer

Ik had me nog nooit zo sterk gevoeld

Zoals een steen

Ik was achttien

Geen zorgen gehad

Werken voor pinda's

Geen cent te missen

Maar ik was mager en

Overal solide

Zoals een steen

Mijn handen waren stabiel

Mijn ogen waren helder en helder

Mijn wandeling had een doel

Mijn stappen waren snel en licht

En ik hield me stevig vast

Naar wat ik voelde dat goed was

Zoals een steen

Als een rots was ik sterk als ik kon zijn

Als een rots, niets heeft me ooit te pakken gekregen

Als een rots was ik iets om te zien

Zoals een steen

En ik stond pijl recht

Niet gehinderd door het gewicht

Van al deze oplichters en hun plannen

Ik stond trots, ik stond rechtop

Hoog boven alles

Ik geloofde nog steeds in mijn dromen

Twintig jaar nu

Waar gingen ze heen?

Twintig jaar

Ik weet het niet

Ik zit en vraag me soms af

Waar zijn ze gebleven

En soms 's avonds laat

Als ik baad in het vuurlicht

De maan roept een spookachtig wit

En ik herinner me

Ik herinner me

Als een rots, rechtopstaande pijl

Als een rots, opladend vanaf de poort

Als een rots, het gewicht dragend

Zoals een steen

Als een rots, de zon op mijn huid

Als een rots, hard tegen de wind

Als een rots zie ik mezelf weer

Zoals een steen