Tuhannet mun kasvot - Jenni Vartiainen

Kun sua tervehdin,

se myös hyvästin sisältää.

Vaik' tyyni oon kuin aamu,

mun mieli myrskyää.

Ilman vihaa mä koskaan

en voisi rakastaa.

Kotini sieltä löysin,

missä vieraan on maa.

Väkijoukossa

mua kalvaa yksinäisyys.

Viel' nuoreen vereeni

on kirjoitettu iäisyys.

Kun kiihkosta huudan,

teen sen kuiskaten.

Kaiken uskon sinuun laitan,

vaikka epäilen.

Tuhannet mun kasvot

ja ne vaihtuvat vaan.

Nauraessani poskillain

sä näet kyyneleen.

Pyydän «jäisit tähän»,

salaa toivon että meet.

Yötä aina ikävöin,

vaikka päivän lapsi oon.

Pimeyden laskiessa

kaipaan valoon.

Tuhannet mun kasvot

ja ne vaihtuvat vaan.

Vastakohdat, ristiriidat,

mä ylleni paan.

Yötä aina ikävöin,

vaikka päivän lapsi oon.

Pimeyden laskiessa

kaipaan valoon.

Tuhannet mun kasvot…

Als ik hallo zeg,

het zegt ook vaarwel.

Het is rustig in de ochtend,

mijn geest stormt.

Zonder woede zal ik nooit

ik kon niet liefhebben.

Ik heb daar mijn thuis gevonden,

waar de gast zich in het land bevindt.

In de menigte

eenzaamheid bijt me.

Mijn jonge bloed

is geschreven eeuwigheid.

Als ik het uitschreeuw van passie,

Ik doe het fluisterend.

Ik stel al mijn vertrouwen in jou,

hoewel ik het betwijfel.

Duizenden van mijn gezicht

en ze veranderen maar.

terwijl ik lachte

je zult tranen zien.

Alsjeblieft "blijf hier",

stiekem hopen te ontmoeten.

Ik mis altijd de nacht

zelfs als het kind van de dag is.

Als de duisternis valt

Ik mis het licht.

Duizenden van mijn gezicht

en ze veranderen maar.

Tegenstellingen, tegenstrijdigheden,

Ik draag het.

Ik mis altijd de nacht

zelfs als het kind van de dag is.

Als de duisternis valt

Ik mis het licht.

Duizenden van mijn gezicht...