Train to Jackson - Jeffrey Foucault

Dead before the sun could rise

I stole the silver off my lover’s eyes

Rolled out on the dark demise

Of midnight’s breaking day

Born full grown and raised up wild

All mortal bones and passions piled

Upon my head the blessed child

The father of the man

I cut my hair and caught a train to Jackson

I took a name and found the range

Where a voice will make no sound

I met a man he told me «Son,

I can see you’re on the run,

If you tell me where you’re going

I’ll tell you where you’re bound»

They put me off outside of town

A cold black rain was falling down

I lay my head on the red clay ground

And slept for a thousand years

I woke into a fever dream

Where silence talked and money screamed

And nothing was but only seemed

And no one seemed to care

I cut my teeth on the bread of pure temptation

I tried it all and I learned to fall

Like I would never hit the ground

I met a ghost who looked like me

I asked him, «Is it plain to see

Or is it hidden?"

But he never made a sound

I was a lion in the circus ring

A scarecrow dressed up like a king

Innocent of anything

Like love and going blind

So I set all my clothes on fire

Sold my soul to any buyer

Wrapped my heart in concertina wire

And showed it for a song

I cut and run I ran until I stumbled

I struck out alone a rolling stone

Forty days came up and down

I chased the river to the source

I met a girl on a pale horse

She pressed her fingers up against my lips

And I fell down dead and gone

Dood voordat de zon kon opkomen

Ik heb het zilver van de ogen van mijn geliefde gestolen

Uitgerold op de donkere ondergang

Van de brekende dag van middernacht

Volgroeid geboren en in het wild opgegroeid

Alle sterfelijke botten en passies opgestapeld

Op mijn hoofd het gezegende kind

De vader van de man

Ik knipte mijn haar en nam de trein naar Jackson

Ik nam een ​​naam en vond het bereik

Waar een stem geen geluid maakt

Ik ontmoette een man die hij me vertelde «Zoon,

Ik zie dat je op de vlucht bent,

Als je me vertelt waar je heen gaat

Ik zal je vertellen waar je gebonden bent»

Ze zetten me af buiten de stad

Er viel een koude zwarte regen

Ik leg mijn hoofd op de rode kleigrond

En sliep duizend jaar lang

Ik werd wakker in een koortsdroom

Waar stilte sprak en geld schreeuwde

En niets was maar leek alleen

En het leek niemand iets te kunnen schelen

Ik snij mijn tanden op het brood van pure verleiding

Ik heb het allemaal geprobeerd en ik heb geleerd te vallen

Alsof ik nooit de grond zou raken

Ik ontmoette een geest die op mij leek

Ik vroeg hem: "Is het duidelijk om te zien?"

Of is het verborgen?"

Maar hij heeft nooit een geluid gemaakt

Ik was een leeuw in de circusring

Een vogelverschrikker verkleed als een koning

Onschuldig van alles

Zoals liefde en blind worden

Dus ik stak al mijn kleren in brand

Verkocht mijn ziel aan een koper

Wikkelde mijn hart in concertinadraad

En liet het voor een nummer zien

Ik sneed en rende ik rende tot ik struikelde

Ik sloeg alleen een rollende steen

Veertig dagen gingen op en neer

Ik jaagde de rivier naar de bron

Ik ontmoette een meisje op een bleek paard

Ze drukte haar vingers tegen mijn lippen

En ik viel dood en weg neer