Sometimes I Am Pharaoh - JARV IS...

I see you but you don’t see me

I watch you when you’re eating fried food in front of famous buildings

I know a lot of things about you

Sometimes I am Pharaoh

Sometimes I am Chaplin

Sometimes I’m made of stone

But always I am watching

You walk into the cathedral

Hoping that you will feel something

But all you feel is empty

So you think that you are hungry

That’s why you’re always eating

Fried food in front of famous buildings

And always I am watching

Although you never see me

Sometimes I am Pharaoh

Sometimes I am Chaplin

Sometimes I’m made of stone

But always I am watching

I sat next to a woman

Who asked if God was like a camera

That automatically took a picture

If you sinned or were a sinner

If you said the words

She took a photo of the altar

Although she knew it was forbidden

Now she was frightened of damnation

I said «why don’t you repent then?»

And then she started crying

I was standing very still in front of famous buildings

The crowds began to gather

The clouds began to gather

Not moving one muscle, I stand still for hours

And then when you least expect it

I jump

I’ll make you jump

I’ll make you jump

I’ll make you jump

Underneath the arches

Down by the river

At the centre of the world

Throwing food into an abyss

Sometimes I am Pharaoh

Sometimes I am Chaplin

Sometimes I’m made of stone

But always I am watching

I’ll make you jump

I’ll make you jump

I’ll make you jump

I’ll make you jump

Ik zie jou, maar jij mij niet

Ik kijk naar je als je gefrituurd eten eet voor beroemde gebouwen

Ik weet veel dingen over je

Soms ben ik farao

Soms ben ik Chaplin

Soms ben ik van steen

Maar ik kijk altijd

Je loopt de kathedraal in

In de hoop dat je iets zult voelen

Maar alles wat je voelt is leeg

Dus je denkt dat je honger hebt

Daarom eet je altijd

Gefrituurd eten voor beroemde gebouwen

En ik kijk altijd

Hoewel je me nooit ziet

Soms ben ik farao

Soms ben ik Chaplin

Soms ben ik van steen

Maar ik kijk altijd

Ik zat naast een vrouw

Wie vroeg of God als een camera was?

Dat maakte automatisch een foto

Als u gezondigd had of een zondaar was

Als je de woorden hebt gezegd

Ze nam een ​​foto van het altaar

Hoewel ze wist dat het verboden was

Nu was ze bang voor verdoemenis

Ik zei: "Waarom bekeer je je dan niet?"

En toen begon ze te huilen

Ik stond heel stil voor beroemde gebouwen

De menigte begon zich te verzamelen

De wolken begonnen zich samen te pakken

Ik beweeg geen spier, ik sta uren stil

En dan wanneer je het het minst verwacht

Ik spring

Ik zal je laten springen

Ik zal je laten springen

Ik zal je laten springen

Onder de bogen

Bij de rivier

In het centrum van de wereld

Eten in een afgrond gooien

Soms ben ik farao

Soms ben ik Chaplin

Soms ben ik van steen

Maar ik kijk altijd

Ik zal je laten springen

Ik zal je laten springen

Ik zal je laten springen

Ik zal je laten springen