My Shoes - Jared Evan

I’m a kid still, can’t handle being an adult

Been on Ritalin since birth, I guess I needed the control

Plus I’m very insecure, even put it in my rapping

If life was a bad movie, I’d be best supporting actor

What’s being a cool kid like?

I don’t know

Always felt like I was the stupid type, now you know

Break promises I’m lazy, unreliable

Yeah my work ethic sucks, thank God they already paid me

I’m fake, an imitation of what I should be

I’m bad, even if it’s in the good me

I’m jealous of my peers, always dwelling on my fears

My career’s like a rear view mirror that I steer

So I cry with these ill street blues, I was born in a rich town

But poor with the judgement I choose

Still trying to blow up trying and make it in news

You think it’s easy, you couldn’t walk a mile in these shoes

And I’ve tried and tried enough

But nobody shows me love like I do

I’m calling em out

Now my soul is feeling numb

Cause it’s always been so rough in my shoes

So walk in em, now

Walking on my own two, it’s almost like I drew

Crooked lines

I wish that I was brand new, just so I can prove

Spotlight

Attention deficit I wish it came and it went, wait

I forgot what was I doing again?

And the teachers kicked him out, he couldn’t play with his friends

Principal called his parents, made them break him again

Memories of all the trouble that I feel in my mind

Enstilled in my rhymes, I’m killing I’m the villian this time

Back when I got the deal, the kid that jimmy would sign

No reconstruction, but best believe the building is mine

I’m like voltron, I hold on for so long

But I won’t transform into the someone that they want me to be

My destiny is what I choose

So go ahead and try to walk a mile in my shoes

And I’ve tried and tried enough

But nobody shows me love like I do

I’m calling em out

Now my soul is feeling numb

Cause it’s always been so rough in my shoes

So walk in em, now

The same tales they get told my friend

About the beaten shoes I’m walking in

And nothing goes my way, the sky is always grey

But I’m changing the story

And I’ve tried and tried enough

But nobody shows me love like I do

I’m calling em out

Now my soul is feeling numb

Cause it’s always been so rough in my shoes

So walk in em, now

Ik ben nog een kind, kan het niet aan om volwassen te zijn

Gebruik al sinds mijn geboorte Ritalin, ik denk dat ik de controle nodig had

Bovendien ben ik erg onzeker, zelfs in mijn rappen

Als het leven een slechte film was, zou ik de beste mannelijke bijrol zijn

Hoe is het om een ​​cool kind te zijn?

Ik weet het niet

Ik had altijd het gevoel dat ik het domme type was, nu weet je het

Beloftes breken Ik ben lui, onbetrouwbaar

Ja, mijn arbeidsethos is waardeloos, godzijdank hebben ze me al betaald

Ik ben nep, een imitatie van wat ik zou moeten zijn

Ik ben slecht, ook al is het in de goede me

Ik ben jaloers op mijn leeftijdsgenoten, blijf altijd stilstaan ​​bij mijn angsten

Mijn carrière is als een achteruitkijkspiegel die ik bestuur

Dus ik huil met deze zieke straatblues, ik ben geboren in een rijke stad

Maar slecht met het oordeel dat ik kies

Probeer nog steeds op te blazen en probeer het in het nieuws te krijgen

Je denkt dat het gemakkelijk is, je zou geen mijl kunnen lopen in deze schoenen

En ik heb genoeg geprobeerd en geprobeerd

Maar niemand toont me liefde zoals ik dat doe

Ik bel ze uit

Nu voelt mijn ziel zich verdoofd

Omdat het altijd zo ruw in mijn schoenen was

Dus loop ze nu binnen

Lopend op mijn eigen twee, is het bijna alsof ik tekende

kromme lijnen

Ik wou dat ik gloednieuw was, zodat ik het kan bewijzen

schijnwerper

Aandachtstekort Ik wou dat het kwam en het ging, wacht

Ik ben vergeten wat ik ook alweer aan het doen was?

En de leraren schopten hem eruit, hij kon niet met zijn vrienden spelen

Directeur belde zijn ouders, liet ze hem weer breken

Herinneringen aan alle problemen die ik in mijn hoofd voel

Verankerd in mijn rijmpjes, ik ben aan het moorden, ik ben deze keer de schurk

Toen ik de deal kreeg, de jongen die Jimmy zou tekenen

Geen reconstructie, maar geloof dat het gebouw van mij is

Ik ben net Voltron, ik houd het zo lang vol

Maar ik zal niet veranderen in de persoon die ze willen dat ik ben

Mijn lot is wat ik kies

Dus ga je gang en probeer een mijl in mijn schoenen te lopen

En ik heb genoeg geprobeerd en geprobeerd

Maar niemand toont me liefde zoals ik dat doe

Ik bel ze uit

Nu voelt mijn ziel zich verdoofd

Omdat het altijd zo ruw in mijn schoenen was

Dus loop ze nu binnen

Dezelfde verhalen die ze mijn vriend te horen krijgen

Over de geslagen schoenen waarin ik loop

En niets gaat naar mijn zin, de lucht is altijd grijs

Maar ik verander het verhaal

En ik heb genoeg geprobeerd en geprobeerd

Maar niemand toont me liefde zoals ik dat doe

Ik bel ze uit

Nu voelt mijn ziel zich verdoofd

Omdat het altijd zo ruw in mijn schoenen was

Dus loop ze nu binnen