Einsame Stunden - Jan Hegenberg

Weißt du eigentlich, was du tust?

Du lässt mich allein.

Ganz allein.

Dabei wollt ich eigentlich nur bei dir sein,

Bei dir sein.

Was mach ich jetzt bloß nur ohne dich?

Sag mir warum lässt du mich im Stich?

Gehst deinen eignen Weg ganz ohne mich.

Und mein Herz begreift es einfach nicht.

Einsame Stunden verbring ich

Ganz in Gedanken an dich.

Und mein Herz verliert sich.

Zweisame Stunden mit dir ersehn ich mir

Und langsam stirbt ein Teil von mir.

Weißt du noch wie’s anfangs war,

so nah, so vertraut, wir zwei.

Haben uns gemeinsam etwas aufgebaut

und daran geglaubt.

was ist nun?

Was mach ich jetzt bloß nur ohne dich?

Sag mir warum lässt du mich im Stich?

Gehst deinen eignen Weg ganz ohne mich.

Und mein Herz begreift es einfach nicht.

Einsame Stunden verbring ich

Ganz in Gedanken an dich.

Und mein Herz verliert sich.

Zweisame Stunden mit dir ersehn ich mir

Und langsam stirbt ein Teil von mir

So nah, so vertraut, wir zwei, wir zwei.

So nah, so vertraut und doch bin ich jetzt allein.

Einsame Stunden verbring ich

Ganz in Gedanken an dich.

Und mein Herz verliert sich.

Zweisame Stunden mit dir ersehn ich mir

Und langsam stirbt ein Teil von mir

So nah, so vertraut, wir zwei, wir zwei.

So nah, so vertraut und doch bin ich jetzt allein.

Weet je eigenlijk wel wat je doet?

laat me met rust

Helemaal alleen.

Ik wilde echt gewoon bij je zijn

Met jou zijn.

Wat moet ik nu zonder jou?

Vertel me waarom laat je me in de steek?

Ga je eigen weg zonder mij.

En mijn hart snapt het gewoon niet.

Ik breng eenzame uren door

In gedachten aan jou.

En mijn hart verliest zichzelf.

Ik verlang naar twee uur met jou

En een deel van mij sterft langzaam af.

Weet je nog hoe het was in het begin

zo dichtbij, zo vertrouwd, wij tweeën.

We hebben samen iets opgebouwd

en geloofde erin.

wat is nu?

Wat moet ik nu zonder jou?

Vertel me waarom laat je me in de steek?

Ga je eigen weg zonder mij.

En mijn hart snapt het gewoon niet.

Ik breng eenzame uren door

In gedachten aan jou.

En mijn hart verliest zichzelf.

Ik verlang naar twee uur met jou

En een deel van mij sterft langzaam af

Zo dichtbij, zo vertrouwd, wij tweeën, wij tweeën.

Zo dichtbij, zo vertrouwd en toch ben ik nu alleen.

Ik breng eenzame uren door

In gedachten aan jou.

En mijn hart verliest zichzelf.

Ik verlang naar twee uur met jou

En een deel van mij sterft langzaam af

Zo dichtbij, zo vertrouwd, wij tweeën, wij tweeën.

Zo dichtbij, zo vertrouwd en toch ben ik nu alleen.