В дали - Jambazi

Скажи мне, где я буду счастлив от зари до зари?

Или мое счастье где-то в пути?

Там, где я оставил мечты

где-то в дали, где-то в дали…

Несмотря не на что и не зная пути

на встречу к мечте своей я буду идти.

Туда, где с новой силой бьётся сердце в груди.

Где-то в дали

Где-то в дали

Где мое счастье ты мне подскажи.

С кем его искать и как его найти?

Может быть, оно в том далеком краю,

где не разводят, а строят мосты.

Словно сны о забытом прошлом,

когда быть счастливым было так просто.

Может быть, убегая от судьбы, я теряю навсегда то, чего так хотел найти.

Каждый день идти вперед, не сбавляя хода.

Я не хочу посвятить свою жизнь дорогам.

Скажи, как можно быть счастливым, но одиноким,

скитаясь долго без друзей, в душе без бога.

Год за годом в этом мире без надежды, словно без одежды мерзнуть зимою снежной.

Нет, не рассержен, просто я, как и прежде за счастье буду биться на смерть с

миром грешным.

Скажи мне, где я буду счастлив от зари до зари?

Или мое счастье где-то в пути?

Там, где я оставил мечты

где-то в дали, где-то в дали…

Несмотря не на что и не зная пути

на встречу к мечте своей я буду идти.

Туда, где с новой силой бьётся сердце в груди.

Где-то в дали

Где-то в дали

Я потерял столько дней и ночей, погружаясь в это царство теней.

Думал счастье войдет в мою дверь.

Недоволен был судьбой, но слепо следовал за ней.

Я в безмолвии ждал так давно.

Жизнь как будто немое кино.

И все то, что мне не дано, тянуло за собой на дно, на дно

Я потерял столько дней и ночей, погружаясь в это царство теней.

Думал счастье войдет в мою дверь.

Недоволен был судьбой, но слепо следовал за ней.

Я в безмолвии ждал так давно.

Жизнь как будто немое кино.

И все то, что мне не дано, тянуло за собой на дно, на дно

на дно, на дно

на дно

Скажи мне, где я буду счастлив от зари до зари?

Или мое счастье где-то в пути?

Там, где я оставил мечты

где-то в дали, где-то в дали…

Несмотря не на что и не зная пути

на встречу к мечте своей я буду идти.

Туда, где с новой силой бьётся сердце в груди.

Где-то в дали

Где-то в дали

на дно, на дно

Vertel me, waar zal ik gelukkig zijn van zonsopgang tot zonsondergang?

Of ligt mijn geluk ergens onderweg?

Waar ik mijn dromen achterliet

ergens in de verte, ergens in de verte...

Ondanks niets en niet de weg weten

Ik ga mijn droom tegemoet.

Daar, waar het hart klopt met hernieuwde kracht in de borst.

Ergens in de verte

Ergens in de verte

Waar is mijn geluk, vertel het me.

Met wie moet je het zoeken en hoe vind je het?

Misschien is het in dat verre land,

waar ze niet broeden, maar bruggen bouwen.

Als dromen van een vergeten verleden

toen het zo gemakkelijk was om gelukkig te zijn.

Misschien, op de vlucht voor het lot, verlies ik voor altijd wat ik zo graag wilde vinden.

Elke dag ga vooruit zonder te vertragen.

Ik wil mijn leven niet aan wegen wijden.

Vertel me hoe je gelukkig maar eenzaam kunt zijn

lange tijd ronddwalen zonder vrienden, in de ziel zonder God.

Jaar na jaar in deze wereld zonder hoop, als zonder kleren om te bevriezen in de besneeuwde winter.

Nee, ik ben niet boos, ik ben gewoon, zoals voorheen, voor geluk, ik zal vechten tot de dood met

zondige wereld.

Vertel me, waar zal ik gelukkig zijn van zonsopgang tot zonsondergang?

Of ligt mijn geluk ergens onderweg?

Waar ik mijn dromen achterliet

ergens in de verte, ergens in de verte...

Ondanks niets en niet de weg weten

Ik ga mijn droom tegemoet.

Daar, waar het hart klopt met hernieuwde kracht in de borst.

Ergens in de verte

Ergens in de verte

Ik verloor zoveel dagen en nachten, terwijl ik me in dit rijk van schaduwen stortte.

Ik dacht dat geluk door mijn deur zou komen.

Hij was ontevreden over het lot, maar volgde het blindelings.

Ik wacht al zo lang in stilte.

Het leven is als een stomme film.

En alles wat mij niet werd gegeven, trok me naar de bodem, naar de bodem

Ik verloor zoveel dagen en nachten, terwijl ik me in dit rijk van schaduwen stortte.

Ik dacht dat geluk door mijn deur zou komen.

Hij was ontevreden over het lot, maar volgde het blindelings.

Ik wacht al zo lang in stilte.

Het leven is als een stomme film.

En alles wat mij niet werd gegeven, trok me naar de bodem, naar de bodem

naar de bodem, naar de bodem

naar de bodem

Vertel me, waar zal ik gelukkig zijn van zonsopgang tot zonsondergang?

Of ligt mijn geluk ergens onderweg?

Waar ik mijn dromen achterliet

ergens in de verte, ergens in de verte...

Ondanks niets en niet de weg weten

Ik ga mijn droom tegemoet.

Daar, waar het hart klopt met hernieuwde kracht in de borst.

Ergens in de verte

Ergens in de verte

naar de bodem, naar de bodem