Menilmontant - Jacqueline François

Ménilmontant mais oui madame

C’est là que j’ai laissé mon cœur

C’est là que je viens retrouver mon âme

Toute ma flamme

Tout mon bonheur…

Quand je revois ma petite église

Où les mariages allaient gaiement

Quand je revois ma vieille maison grise

Où même la brise

Parle d’antan

Elles me racontent

Comme autrefois

De jolis contes

Beaux jours passés je vous revois

Un rendez-vous

Une musique

Des yeux rêveurs tout un roman

Tout un roman d’amour poétique et pathétique

Ménilmontant !

Quand midi sonne

La vie s'éveille à nouveau

Tout résonne

De mille échos

La midinette fait sa dînette au bistro

La pipelette

Lit ses journaux

Voici la grille verte

Voici la porte ouverte

Qui grince un peu pour dire «Bonjour bonjour

Alors te v’là de retour ?»

Ménilmontant mais oui madame

C’est là que j’ai laissé mon cœur

C’est là que je viens retrouver mon âme

Toute ma flamme

Tout mon bonheur…

Quand je revois ma petite gare

Où chaque train passait joyeux

J’entends encor dans le tintamarre

Des mots bizarres

Des mots d’adieux

Je suis pas poète

Mais je suis ému,

Et dans ma tête

Y a des souvenirs jamais perdus

Un soir d’hiver

Une musique

Des yeux très doux les tiens maman

Quel beau roman d’amour poétique

Et pathétique

Ménilmontant !

Ménilmontant maar ja mevrouw

Hier verliet ik mijn hart

Hier kom ik om mijn ziel te vinden

Al mijn vlammen

Al mijn geluk...

Als ik mijn kleine kerk weer zie

Waar bruiloften vrolijk verliepen

Als ik mijn oude grijze huis weer zie

waar zelfs de wind

Over vroeger gesproken

Ze vertellen me

Zoals eerder

Mooie verhalen

Mooie dagen voorbij tot weerziens

Een date

Een muziek

Dromerige ogen een hele roman

Een heel poëtisch en zielig liefdesverhaal

Menilmontant!

Wanneer de middag toeslaat

Het leven ontwaakt weer

Alles resoneert

Van duizend echo's

De midinette maakt haar dinette in de bistro

de kletskous

Leest zijn kranten

Hier is het groene raster

Hier komt de open deur

Wie piept een beetje om "Hallo hallo" te zeggen

Dus je bent er weer?"

Ménilmontant maar ja mevrouw

Hier verliet ik mijn hart

Hier kom ik om mijn ziel te vinden

Al mijn vlammen

Al mijn geluk...

Als ik mijn kleine station weer zie

Waar elke trein vrolijk passeerde

Ik hoor nog steeds in de din

rare woorden

Woorden van afscheid

Ik ben geen dichter

Maar ik ben ontroerd,

En in mijn hoofd

Er zijn nooit verloren herinneringen

Een winteravond

Een muziek

Hele lieve ogen van jou mama

Wat een mooi poëtisch liefdesverhaal

en zielig

Menilmontant!