Madmoiselle de Paris - Jacqueline François

On l’appelle Mademoiselle de Paris

Et sa vie c’est un petit peu la nôtre

Son royaume c’est la rue de Rivoli

Son destin, c’est d’habiller les autres

On dit qu’elle est petite main

Et s’il est vrai qu’elle n’est pas grande

Que de bouquets et de guirlandes

A-t-elle semés sur nos chemins

Elle chante un air de son faubourg

Elle rêve à des serments d’amour

Elle pleure et plus souvent qu'à son tour

Mademoiselle de Paris

Elle donne tout le talent qu’elle a

Pour faire un bal à l’Opéra

Et file, à la porte des Lilas

Mademoiselle de Paris

Il fait beau

Et là-haut

Elle va coudre un coeur à son manteau

Mais le coeur d’une enfant de Paris

C’est pareil aux bouquets de violettes

On l’attache au corsage un samedi

Le dimanche on le perd à la fête

Adieu guinguette, adieu garçon

La voilà seule avec sa peine

Et recommence la semaine

Et recommence la chanson

Elle chante un air de son faubourg

Elle rêve à des serments d’amour

Elle pleure et plus souvent qu'à son tour

Mademoiselle de Paris

Elle donne un peu de ses vingt ans

Pour faire une collection de printemps

Et seule s’en va rêver sur un banc

Mademoiselle de Paris

Trois petits tours

Un bonjour

Elle oublie qu’elle a pleuré d’amour

Elle chante et son coeur est heureux

Elle rêve et son rêve est tout bleu

Elle pleure mais ça n’est pas bien sérieux

Mademoiselle de Paris

Elle vole à petits pas pressés

Elle court vers les Champs Elysées

Et donne un peu de son déjeuner

Aux moineaux des Tuileries

Elle fredonne

Elle sourit…

Et voilà Mademoiselle de Paris

Ze noemen haar Mademoiselle de Paris

En zijn leven is een beetje van ons

Zijn koninkrijk is de rue de Rivoli

Zijn lot is om anderen te kleden

Ze zeggen dat ze een kleine hand is

En als het waar is dat ze niet lang is

Hoeveel boeketten en slingers

Heeft het op onze paden gezaaid

Ze zingt een deuntje uit haar buitenwijk

Ze droomt van eden van liefde

Ze huilt en vaker wel dan niet

Mademoiselle de Paris

Ze geeft al het talent dat ze heeft

Een balletje trappen in de Opera

En vijl, naar de deur van de Seringen

Mademoiselle de Paris

Het is mooi weer

En daarboven

Ze gaat een hart aan haar jas naaien

Maar het hart van een kind van Parijs

Het zijn net boeketten met viooltjes

We binden het aan het lijfje op een zaterdag

Zondag verliezen we het op het feest

Vaarwel guinguette, vaarwel jongen

Hier is ze alleen met haar pijn

En de week weer helemaal opnieuw beginnen

En start het nummer opnieuw

Ze zingt een deuntje uit haar buitenwijk

Ze droomt van eden van liefde

Ze huilt en vaker wel dan niet

Mademoiselle de Paris

Ze geeft een beetje van haar twintiger jaren

Om een ​​lentecollectie te maken

En alleen gaat weg dromend op een bankje

Mademoiselle de Paris

Drie kleine trucjes

Een hallo

Ze vergeet dat ze huilde om liefde

Ze zingt en haar hart is blij

Ze droomt en haar droom is helemaal blauw

Ze huilt, maar het is niet serieus

Mademoiselle de Paris

Ze vliegt met kleine gehaaste stappen

Ze rent naar de Champs Elysées

En geeft wat van zijn lunch

Naar de mussen van de Tuilerieën

Ze neuriet

Ze lacht…

En hier is Mademoiselle de Paris