C’est le printemps - Jacqueline François

Agitée comme un roseau dans la tourmente

Tout m'énerve et tout m’irrite en ce moment

Le monde me désenchante

Par ce beau jour de printemps

Fatiguée, désabusée et sans courage

Impatiente je ne sais plus ce qui m’attend

Je sens arriver l’orage

Par ce beau jour de printemps

Je voudrais me sentir loin d’ici

Fuir la vie de chaque jour

Et peut-être en m'évadant ainsi

Y trouverais-je l’amour

Les bourgeons des marronniers

De mon enfance

La jacinthe, l’aubépine et les lilas blancs

En vain me chantent leur romance

Douterais-tu du printemps?

Tout est si joyeux

Pourtant je suis malheureuse

D’où me vient tout ce tourment?

Ô mon ami, c’est le printemps

Roeren als een riet in de storm

Alles maakt me kwaad en alles irriteert me nu

De wereld stelt me ​​teleur

Op deze mooie lentedag

Moe, gedesillusioneerd en zonder moed

Ongeduldig Ik weet niet wat me te wachten staat

Ik voel de storm aankomen

Op deze mooie lentedag

Ik wil me hier weg voelen

Ren weg uit het dagelijks leven

En misschien zo ontsnappen

Zal ik daar liefde vinden?

Kastanjeboomknoppen

van mijn jeugd

Hyacint, meidoorn en witte seringen

Zing mij tevergeefs hun romance

Twijfel je aan de lente?

Alles is zo blij

Toch ben ik ongelukkig

Waar komt al deze kwelling vandaan?

Oh mijn vriend, het is lente