Wynken, Blynken and Nod - Jack, Amanda Palmer

Wynken, Blynken, and Nod one night

Sailed off in a wooden shoe,

Sailed on a river of crystal light

Into a sea of dew.

«Where are you going, what do you wish ?»

The old moon asked the tree.

«We have come to fish for the herring fish

That live in this beutiful sea,

Nets of silver and gold have we,»

Said Wynken, Blynken, and Nod.

The old moon laughed and he sang a saong

Asd they rocked in the wooden shoe

And the wind that sped them all night long

Ruffled the waves of dew.

The little stars werfe the herring fish

That lived in the beautiful sea.

«Now cast your nets wherver you wish

For never afeared are we,»

So cried the sdtars tioo the fishermen three:

Wynken, Blynken, and Nod.

All night long their nets they threw

For the fish in the twinkling foam.

Then down from the skies came the wooden shoe

Bringing the fishermen homer.

'Twas all so prettty a sail it seemed

As if it could not be And some folks thought 'twas a dream they dreamed

Of sailing that beautiful sea

But I shall name you the fishermen three:

Wynken, Blynken, and Nod.

Wynken and Blynken are two little eyes

And Nod is a little head.

And the wooden shoe that sailed the skies

Is a wee one’s trunble bed.

So close your eyes while mother sings

Of wonderful sights that be And you shall see the beautiful things

As you rocvk in the misty sea

As the old moon rocked the fishermen three:

Wynken, Blynken, and Nod

Wynken, Blynken en Nod op een avond

Zeilde weg in een klomp,

Zeilde op een rivier van kristallicht

In een zee van dauw.

"Waar ga je heen, wat wil je?"

vroeg de oude maan aan de boom.

«We zijn gekomen om op de haringvis te vissen

Die leven in deze prachtige zee,

Netten van zilver en goud hebben we,»

Zeiden Wynken, Blynken en Nod.

De oude maan lachte en hij zong een saong

Asd wiegde ze in de klomp

En de wind die hen de hele nacht voortstuwde

Bewoog de golven van dauw.

De kleine sterren werfe de haringvis

Dat leefde in de prachtige zee.

"Werp nu je netten uit waar je maar wilt"

Want nooit bang zijn wij,»

Dus riepen de sdtars tioo de vissers drie:

Wynken, Blynken en Nod.

De hele nacht gooiden ze hun netten

Voor de vis in het fonkelende schuim.

Toen kwam uit de lucht de klomp

De vissers naar huis brengen.

'Het was allemaal zo'n mooi zeil dat het leek'

Alsof het niet zo kon zijn en sommige mensen dachten dat het een droom was die ze gedroomd hadden

Van het zeilen op die prachtige zee

Maar ik zal u de vissers drie noemen:

Wynken, Blynken en Nod.

Wynken en Blynken zijn twee kleine oogjes

En Nod is een klein hoofd.

En de klomp die door de lucht zeilde

Is een opklapbed voor een kleintje.

Dus sluit je ogen terwijl moeder zingt

Van prachtige bezienswaardigheden die er zijn En je zult de mooie dingen zien

Terwijl je in de mistige zee schommelt

Terwijl de oude maan de vissers drie schudde:

Wynken, Blynken en Nod