Astronaut - Amanda Palmer

is it enough to have some love

small enough to slip inside a book

small enough to cover with your hand

because everyone around you wants to look

it is enough to have some love

small enough to slip inside the cracks

the pieces don’t fit together so good

with all the breaking and all the gluing back

and i am still not getting what i want

i want to touch the back of your right arm

i wish you could remind me who i was

because every day I’m a little further off

but you are, my love, the astronaut

flying in the face of science

i will gladly stay an afterthought

just bring back some nice reminders

and is it getting harder to pretend

that life goes on without you in the wake

and can you see the means without the end

in the random frantic action that we take

and is it getting easy not to care

despite the many rings around your name

it isn’t funny and it isn’t fair

you’ve traveled all this way and it’s the same

but you are, my love, the astronaut

flying in the face of science

i will gladly stay an afterthought

just bring back some nice reminders

and i would tell them anything to see you split the evening

but as you see i do not have an awful lot to tell

everybody’s sick for something that they can find fascinating

everyone but you and even you aren’t feeling well

yes you are, my love, the astronaut

crashing in the name of science

just my luck they found your upper half

it’s a very nice reminder

it’s a very nice reminder

and you may be acquainted with the night

but I have seen the darkness in the day

and you must know it is a terrifying sight

because you and i are living the same way

is het genoeg om wat liefde te hebben?

klein genoeg om in een boek te passen

klein genoeg om met je hand te bedekken

omdat iedereen om je heen wil kijken

het is genoeg om wat liefde te hebben

klein genoeg om in de scheuren te glippen

de stukjes passen niet zo goed bij elkaar

met al het breken en al het lijmen terug

en ik krijg nog steeds niet wat ik wil

ik wil de achterkant van je rechterarm aanraken

ik wou dat je me kon herinneren wie ik was

omdat ik elke dag een stukje verder weg ben

maar jij bent, mijn liefste, de astronaut

vliegen in het gezicht van de wetenschap

ik zal graag een bijzaak blijven

breng gewoon wat leuke herinneringen terug

en wordt het moeilijker om te doen alsof?

dat het leven doorgaat zonder jou in het kielzog

en kun je de middelen zien zonder het doel?

in de willekeurige hectische actie die we ondernemen

en wordt het gemakkelijk om er niet om te geven?

ondanks de vele ringen om je naam

het is niet grappig en het is niet eerlijk

je hebt het hele eind gereisd en het is hetzelfde

maar jij bent, mijn liefste, de astronaut

vliegen in het gezicht van de wetenschap

ik zal graag een bijzaak blijven

breng gewoon wat leuke herinneringen terug

en ik zou ze alles vertellen om je de avond te zien splitsen

maar zoals je ziet heb ik niet veel te vertellen

iedereen is ziek voor iets dat ze fascinerend kunnen vinden

iedereen behalve jij en zelfs jij voelt je niet goed

ja dat ben je, mijn liefde, de astronaut

crashen in de naam van de wetenschap

gewoon mijn geluk dat ze je bovenste helft hebben gevonden

het is een heel leuke herinnering

het is een heel leuke herinnering

en misschien ken je de nacht

maar ik heb de duisternis in de dag gezien

en je moet weten dat het een angstaanjagend gezicht is

omdat jij en ik op dezelfde manier leven