Sede Dos Marujos - Ivan Lins

Se amavam

Com a sede dos marujos

Lavando os olhos sujos

De mar e de embarcações

Se devoravam com a fome dos presídios

Com a festa dos sentidos

Guardados em seus porões

O amor cheio de gula

Desvairado e febril

Como a gente nunca viu

O amor cheio de fúria

Tão selvagem que por

Condenava não ter fim…

Se adoravam

Mas tanto, tanto, tanto

Que eu já não me espanto

De um dia te amar assim

ze hielden van elkaar

Met de dorst van de zeelieden

Vuile ogen wassen

Van zee en van schepen

Ze verslonden zichzelf met de honger van de gevangenissen

Met het feest van de zintuigen

Opgeslagen in uw kelders

De liefde vol vraatzucht

uitzinnig en koortsig

Zoals we nog nooit hebben gezien

De liefde vol woede

zo wild dat

Ik veroordeelde het om geen einde te hebben...

als ze liefhadden

Maar zo, zo, zo veel

Dat ik niet langer verbaasd ben

Op een dag hou ik zo van je