Orizzonte - Ivan Granatino

Fermati un istante sgombera la mente so chee la mia storia ti è del tutto

indifferente siamo come vedi sguardi

Sempre fieri passiamo ormai da tanto troppi giorni tristi e neri sorriderò ai

-io cambierò il paese- non dirmi -no- se

Non ho più fede ti insulterò se non sai tacere percorrerò la mia strada io non

cambio idea è già da un pezzo che

Scruto l’orizzonte (lalalalalala lalalalalala) è gia da un pezzo ke sogno

l’orizzonte è già da un pezzo che sono

L’orizzonte.

Io scriverò sui muri della nazione io canterò finche non avrò più

voce io griderò fino all’esasperazione

Co-sa resta della penisola.

Non credo più alle parole non sento più le parole

ma scriverò le parole co-sa resta

Della penisola.

Fermati un istante pensa al tuo presente sappi ke per loro sei

del tutto indifferente.

Son come li

Vedi sguardi sempre fieri.

Non sanno cosa vuol dire giorni tristi e neri

sorriderò ai -io cambierò il paese- non dirmi

-no- se non ho più fede ti insulterò se non sai tacere percorrerò la mia strada

io non cambierò idea è già da un

Pezzo che scruto l’orizzonte (lalalalalala lalalalalala) è gia da un pezzo che

sogno l’orizzonte (lala…) E' già da

Un pezzo ke sono l’orizzonte non credo più alle parole non sento più le parole

ma scriverò le parole co-sa

Resta della mia musica

Io scriverò sui muri della nazione

Io canterò finchè non avrò più

Voce, io griderò fino

All’esasperazione cosa resta della

Penisola.

Non credo più alle

Parole, non sento più le parole

Cosa resta della penisola.

Non

Credo più alle parole, non sento

Più le parole, ma scriverò le

Parole cosa resta della mia

E' già da un pezzo che scruto l’orizzonte è già da un pezzo che sogno

l’orizzonte

Stop even, maak je hoofd leeg Ik weet dat mijn verhaal helemaal voor jou is

we zijn onverschillig als je ziet eruit ziet

Altijd trots dat we zoveel dagen verdrietig en zwarten hebben doorgebracht waar ik om zal glimlachen

-Ik zal het land veranderen- vertel me niet -nee- als

Ik heb geen vertrouwen meer Ik zal je beledigen als je niet weet hoe je moet zwijgen Ik zal mijn weg bewandelen Ik zal niet

Ik ben van gedachten veranderd het is alweer een tijdje geleden

Ik scan de horizon (lalalalalala lalalalalala) Ik droom al een tijdje

de horizon bestaat al heel lang

De horizon.

Ik zal schrijven op de muren van de natie, ik zal zingen totdat ik niet meer heb

stem ik zal schreeuwen tot ergernis

Wat overblijft van het schiereiland.

Ik geloof niet meer in woorden Ik hoor geen woorden meer

maar ik zal de woorden schrijven wat overblijft

Van het schiereiland.

Sta even stil, denk aan je heden, weet wat je voor hen bent

volkomen onverschillig.

Ze zijn zoals zij

Je ziet altijd trotse blikken.

Ze weten niet wat droevige, zwarte dagen betekenen

Ik zal glimlachen naar -ik zal het land veranderen- vertel het me niet

-nee- als ik geen vertrouwen meer heb zal ik je beledigen als je niet kunt zwijgen zal ik mijn gang gaan

Ik zal niet van gedachten veranderen is al een

Stukje dat ik de horizon scan (lalalalalala lalalalalala) het is alweer een tijdje geleden

Ik droom van de horizon (de vleugel ...) Het is al geweest

A piece ke are the horizon Ik geloof niet meer in woorden Ik hoor de woorden niet meer

maar ik zal de woorden schrijven wat hij weet

Overblijfselen van mijn muziek

Ik zal schrijven op de muren van de natie

Ik zal zingen tot ik niets meer heb

Stem, ik zal huilen

Tot ergernis, wat blijft er over van de?

Schiereiland.

ik geloof niet meer in

Woorden, ik hoor de woorden niet meer

Wat overblijft van het schiereiland.

Niet doen

Ik geloof meer in woorden, ik voel niet

Plus de woorden, maar ik schrijf de

Woorden wat er van mij overblijft

Ik kijk al heel lang naar de horizon en droom al heel lang

de horizon