The Memory Cloud - Isidore, Steve Kilbey

More about the black years in the wilderness

A child migrates around glacial moonscapes

Driven by success

Certain alpine madness

Transmitted through the meat

A brutal rival’s feet

The shattered blizzard forest conceals more than you’ve even dreamed

Against our premonitions

We hide among the wintergreen

The tiny little flints produce tiny little sparks

In the wolverine dark

We come from the frozen summer

Sons of the chosen moments

And if I should fill the vacuum

We cannot leave, we must remain

Against the hopelessness and pain

To plant the seed to start again

Pressure in the system

Overloads abundancy

Waiting in the nightlight

Diminishing necessity

Back into the chills

Back into the seas

Or anywhere they please

We come from the frozen summer

Sons of the chosen moments

And if I should fill the vacuum

We cannot leave, we must remain

Against the hopelessness and pain

To plant the seed to start again

And if I should fill the vacuum

We cannot leave, we must remain

Against the hopelessness and pain

On this fragile mortal plane

Surely run against the stream

To plant the seed to start again

Meer over de zwarte jaren in de wildernis

Een kind migreert rond glaciale maanlandschappen

Gedreven door succes

Bepaalde alpine waanzin

Overgedragen door het vlees

De voeten van een brute rivaal

Het verbrijzelde sneeuwstormbos ​​verbergt meer dan je ooit had durven dromen

Tegen onze voorgevoelens

We verstoppen ons tussen het wintergroen

De kleine vuursteentjes produceren kleine vonkjes

In het donker van de veelvraat

We komen uit de bevroren zomer

Zonen van de gekozen momenten

En als ik het vacuüm zou moeten vullen

We kunnen niet weg, we moeten blijven

Tegen de hopeloosheid en pijn

Om het zaadje te planten om opnieuw te beginnen

Druk in het systeem

Overbelast overvloed

Wachten in het nachtlicht

Afnemende noodzaak

Terug in de kou

Terug de zee in

Of waar ze maar willen

We komen uit de bevroren zomer

Zonen van de gekozen momenten

En als ik het vacuüm zou moeten vullen

We kunnen niet weg, we moeten blijven

Tegen de hopeloosheid en pijn

Om het zaadje te planten om opnieuw te beginnen

En als ik het vacuüm zou moeten vullen

We kunnen niet weg, we moeten blijven

Tegen de hopeloosheid en pijn

Op dit fragiele sterfelijke vliegtuig

Zeker tegen de stroom in rennen

Om het zaadje te planten om opnieuw te beginnen