Минусы - Invektiva

Я не развиваюсь не капельки-

Ты становишься похожа на сон с годами.

Сладкие слова, мы так часто плакали

И вечно будем помнить, что случилось с нами…

Я тебе подарил свою радость-

Ты мне отдала свои слезы.

Знаешь, когда ты начинаешь плакать,

В нашем саду распускаются розы…

И я Смешной урод с дырою в сердце

Ты С сердцем в комнате с забитой дверцей

Тихо

Зима поглотила наше тепло,

Как же нам повезло.

Нам повезло…

Растворюсь в том, что считаю памятью,

В глубине души ощущая все заново,

Может быть, я не должен был никогда плакать,

Но мне всех вокруг так безумно жалко.

Иногда я просто не понимаю,

Ради чего я с утра просыпаюсь,

Но ты же знаешь так безумно стараюсь

Забыть тебя, в себе разрываюсь!

Ты так хотела быть идеальной,

А я хотел быть всегда…

Все наши споры пусты и банальны.

В уголок губ я целую тебя.

Тихо плачем об одном и том же-

Этот ебаный мир не возможен без слез,

Постоянно чего-то становиться мало,

Умирает наш сад из прекрасных роз…

И я Смешной урод с дырою в сердце

Ты С сердцем в комнате с забитой дверцей

Тихо

Зима поглотила наше тепло,

Как же нам повезло.

Нам повезло…

И на миллиарды осколков

Разлетится мое сердце,

И все мое грустное счастье

В маленькой комнатке, с забитой дверцей.

Ты утром рано проснешься

От лучика солнца на свое лице.

Знаешь,

Я никогда не забуду

Того,

Что было в конце…

И я Смешной урод с дырою в сердце

Ты С сердцем в комнате с забитой дверцей

Тихо

Зима поглотила наше тепло,

Как же нам повезло.

Нам повезло…

Ik ontwikkel me niet een beetje -

Je wordt als een droom door de jaren heen.

Lieve woorden, we hebben zo vaak gehuild

En we zullen altijd onthouden wat er met ons is gebeurd...

Ik gaf je mijn vreugde -

Je hebt me je tranen gegeven.

Je weet wanneer je begint te huilen

Rozen bloeien in onze tuin...

En ik ben een grappige freak met een gat in mijn hart

Jij Met een hart in een kamer met een verstopte deur

Rustig

De winter heeft onze warmte opgeslokt

Wat een geluk hebben we.

We hadden geluk…

Los op in wat ik beschouw als geheugen

Alles opnieuw voelen in het diepst van mijn ziel,

Misschien had ik nooit moeten huilen

Maar ik heb zo ontzettend medelijden met iedereen om me heen.

Soms begrijp ik het gewoon niet

Waarom word ik 's ochtends wakker?

Maar je weet dat ik het zo gek probeer

Vergeet je, ik ben verscheurd in mezelf!

Je wilde zo perfect zijn

En ik wilde altijd...

Al onze geschillen zijn leeg en banaal.

Ik kus je in de hoek van mijn lippen.

Rustig huilend over hetzelfde -

Deze verdomde wereld is onmogelijk zonder tranen

Voortdurend wordt iets klein,

Onze tuin met prachtige rozen sterft uit...

En ik ben een grappige freak met een gat in mijn hart

Jij Met een hart in een kamer met een verstopte deur

Rustig

De winter heeft onze warmte opgeslokt

Wat een geluk hebben we.

We hadden geluk…

En in miljarden stukjes

Mijn hart zal breken

En al mijn droevige geluk

In een kleine kamer met een gesloten deur.

Je wordt 's morgens vroeg wakker

Van een zonnestraal op je gezicht.

Je weet wel,

ik zal het nooit vergeten

Gaan,

Wat gebeurde er op het einde...

En ik ben een grappige freak met een gat in mijn hart

Jij Met een hart in een kamer met een verstopte deur

Rustig

De winter heeft onze warmte opgeslokt

Wat een geluk hebben we.

We hadden geluk…