Mr. Nothing Man - Insane Clown Posse

A little trivia, anyone?

But we never get to hear the answers, heh, that ain’t any fun

(Existence) Who said gimme one?

I ride the earth around the sun

As the world turns, fuckin' up my equilibrium

(Another day) A shitty one, another lame millennium

(Months) Who said gimme some?

(Years) I don’t want any, none

(Decades) 2051 (Forever) Must I continue on?

Whoever gave me life is a true machiavellian

I’m faceless, bodiless, headless, what part of this shit don’t you understand?

No ribs, bones, arms, or hands

I’m kneeless, dickless, Jesus did this?

For no rhyme, reason, or need, I just exist

Was I an angel who crept out of heaven then sinned

Got restrained, so I’m kept out and never let in

Cursed me to a life left out with no reaction

Here forever, but with no voice or body, how dreadful

I can’t be seen or heard, I know it seems absurd

I can’t be touched nor felt, I’m never sensed or smelt

But I know I’m real (No one can see me)

I just fuckin' know I’m real (They can’t see or hear me)

The people walk right through me, showin' no respect

Our eyes never connect, they never notice shit

But I know I’m real (No one can see me)

I just fuckin' know I’m real (See, hear, or feel me)

Nuh uh, I don’t remember the beginning or when I arrived

I don’t need food or water, yet I somehow survive

Am I an energy that was a ghost stuck in purgatory?

I have no recollection of any life before me

So what’s my story?

Tell me.

Help me.

Why am I here?

Have I done something?

Am I supposed to?

It’s unclear

Is this a punishment, a sentence, a long detention

Among the living, but trapped within my own dimension?

I crave interaction, I fiend to cause reaction

Even the smallest distraction at all, a fraction

Until one day, I thought I finally caught some action

It seems like this hottie’s eyes realize my traction

I said «hey,» she said «hey,» wait, what’d you say?

Her eyes, fine, stayed on mine, declined to look away

«I said hi,» our passersby asked to whom was she talkin'

She pointed at me, he saw nothin' and kept walkin'

I can’t be seen or heard, I know it seems absurd

I can’t be touched nor felt, I’m never sensed or smelt

But I know I’m real (Somehow she can see me)

I just fuckin' know I’m real (She can see and hear me)

The people walk right through me, showin' no respect

Our eyes never connect, they never notice shit

But I know I’m real (She can see and hear me)

I just fuckin' know I’m real (Couldn't touch or feel me)

We talked to each other, we couldn’t feel each other

Even without touch, we soon became lovers

We were lovers (She's his lover, and she’s his best friend)

We were lovers (She's his lover, and she’s his best friend)

We lay in the same spot, she’d sleep inside of me

As close as we could be, she even cried for me

We were lovers (She's his lover, and she’s his best friend)

We were lovers (She's his lover, and she’s his best friend)

I told her don’t speak of our love, but she had to brag about it

She’d say, «He's sittin' right here,» they rolled their eyes and doubted

We had dinner with her parents, and I knew they didn’t get it

'Cause followin' supper, they tried to have her committed

We ran away, and then we began to plan a way

We wanted so much just to touch and clutch each other and such

I said, «Well I ain’t no wizard, not a clergy or cleric

Probably don’t want to hear it, but my guess is, I’m a spirit

And if I’m correct, and I’m a ghost, then it’s apparent

Clearly only death can bring you to my void, so we can share it»

And with that, she understood what’s good and started ascendin'

A rusty fire escape, I thought she must be pretendin'

But within a few minutes, she did it and reached the roof

And yelled, «I love you, Mr. Nothing Man, and here comes the proof»

I tried to scream a rebuttal, out came a whimper so subtle

She dove off and turned into a broken, busted up puddle

Silence, wind, and traffic off in the distance

Her soul standin' up from the wreck, I wait to witness

Instead, red liquid spread out from her shattered head quickly

I fell and sob and raised my fists and screamed «Please, God, forgive me!»

I can’t be seen or heard, I know it seems absurd

I can’t be touched nor felt, I’m never sensed or smelt

But I know I’m real (Only she can see me) (No!)

I just fuckin' know I’m real (She can see and hear me) (Please, God, forgive me!

The people walk right through me, showin' no respect

Our eyes never connect, they never notice shit

But I know I’m real (But she could see me) (Please, God!)

I just fuckin' know I’m real (Now she’s avoided dearly) (Please, God!)

Een kleine trivia, iemand?

Maar we krijgen nooit de antwoorden te horen, heh, dat is niet leuk

(Bestaan) Wie zei geef me er een?

Ik berijd de aarde om de zon

Terwijl de wereld draait, verneukt mijn evenwicht

(Nog een dag) Een slechte, weer een lame millennium

(Maanden) Wie zei geef me wat?

(Jaren) Ik wil er geen, geen

(Decennia) 2051 (Voor altijd) Moet ik doorgaan?

Degene die me het leven heeft gegeven, is een echte machiavellistische

Ik ben gezichtsloos, zonder lichaam, zonder hoofd, welk deel van deze shit begrijp je niet?

Geen ribben, botten, armen of handen

Ik ben knieloos, zonder lul, heeft Jezus dit gedaan?

Zonder rijm, reden of behoefte besta ik gewoon

Was ik een engel die uit de hemel kroop en toen zondigde?

Ik werd vastgehouden, dus ik word buiten gehouden en nooit binnengelaten

Vervloekte me tot een leven zonder reactie

Hier voor altijd, maar zonder stem of lichaam, hoe vreselijk

Ik kan niet gezien of gehoord worden, ik weet dat het absurd lijkt

Ik kan niet worden aangeraakt of gevoeld, ik word nooit gevoeld of geroken

Maar ik weet dat ik echt ben (niemand kan me zien)

Ik weet gewoon dat ik echt ben (ze kunnen me niet zien of horen)

De mensen lopen dwars door me heen en tonen geen respect

Onze ogen verbinden nooit, ze merken nooit iets op

Maar ik weet dat ik echt ben (niemand kan me zien)

Ik weet gewoon dat ik echt ben (zie, hoor of voel me)

Nuh uh, ik herinner me het begin niet of wanneer ik aankwam

Ik heb geen voedsel of water nodig, maar toch overleef ik op de een of andere manier

Ben ik een energie die een geest was die vastzat in het vagevuur?

Ik herinner me geen leven voor mij

Dus wat is mijn verhaal?

Zeg eens.

Help mij.

Waarom ben ik hier?

Heb ik iets gedaan?

Moet ik dat doen?

Het is onduidelijk

Is dit een straf, een zin, een lange detentie?

Onder de levenden, maar gevangen in mijn eigen dimensie?

Ik hunker naar interactie, ik ben gek op het veroorzaken van reacties

Zelfs de kleinste afleiding, een fractie

Tot ik op een dag dacht dat ik eindelijk wat actie had ontdekt

Het lijkt alsof de ogen van deze hottie mijn tractie beseffen

Ik zei 'hey', ze zei 'hey' wacht, wat zei je?

Haar ogen, prima, bleven op de mijne gericht, weigerden weg te kijken

«Ik zei hallo,» vroegen onze voorbijgangers tegen wie ze aan het praten was

Ze wees naar mij, hij zag niets en bleef lopen

Ik kan niet gezien of gehoord worden, ik weet dat het absurd lijkt

Ik kan niet worden aangeraakt of gevoeld, ik word nooit gevoeld of geroken

Maar ik weet dat ik echt ben (op de een of andere manier kan ze me zien)

Ik weet gewoon dat ik echt ben (Ze kan me zien en horen)

De mensen lopen dwars door me heen en tonen geen respect

Onze ogen verbinden nooit, ze merken nooit iets op

Maar ik weet dat ik echt ben (Ze kan me zien en horen)

Ik weet gewoon dat ik echt ben (kon me niet aanraken of voelen)

We hebben met elkaar gepraat, we konden elkaar niet voelen

Zelfs zonder aanraking werden we al snel geliefden

We waren geliefden (zij is zijn minnaar en zij is zijn beste vriendin)

We waren geliefden (zij is zijn minnaar en zij is zijn beste vriendin)

We lagen op dezelfde plek, ze sliep in mij

Zo dichtbij als we konden zijn, huilde ze zelfs om me

We waren geliefden (zij is zijn minnaar en zij is zijn beste vriendin)

We waren geliefden (zij is zijn minnaar en zij is zijn beste vriendin)

Ik zei haar dat ze niet over onze liefde moest praten, maar ze moest erover opscheppen

Ze zou zeggen: "Hij zit hier", rolden ze met hun ogen en twijfelden

We hebben met haar ouders gegeten en ik wist dat ze het niet begrepen

Omdat ze na het avondeten probeerden haar te binden

We renden weg, en toen begonnen we een weg te plannen

We wilden zo graag elkaar aanraken en vasthouden en zo

Ik zei: "Nou, ik ben geen tovenaar, geen geestelijke of geestelijke"

Ik wil het waarschijnlijk niet horen, maar ik denk dat ik een geest ben

En als ik gelijk heb, en ik ben een geest, dan is het duidelijk

Het is duidelijk dat alleen de dood je naar mijn leegte kan brengen, dus we kunnen het delen»

En daarmee begreep ze wat goed is en begon ze te stijgen

Een roestige brandtrap, ik dacht dat ze moest doen alsof

Maar binnen een paar minuten deed ze het en bereikte het dak

En schreeuwde: "Ik hou van je, Mr. Nothing Man, en hier komt het bewijs"

Ik probeerde een weerwoord te schreeuwen, maar er kwam een ​​zo subtiel gejammer uit

Ze dook weg en veranderde in een kapotte, kapotte plas

Stilte, wind en verkeer in de verte

Haar ziel staat op uit het wrak, ik wacht om getuige te zijn

In plaats daarvan verspreidde zich snel rode vloeistof uit haar verbrijzelde hoofd

Ik viel en snikte en hief mijn vuisten en schreeuwde «Alstublieft, God, vergeef me!»

Ik kan niet gezien of gehoord worden, ik weet dat het absurd lijkt

Ik kan niet worden aangeraakt of gevoeld, ik word nooit gevoeld of geroken

Maar ik weet dat ik echt ben (Alleen zij kan me zien) (Nee!)

Ik weet gewoon dat ik echt ben (Ze kan me zien en horen) (Alstublieft, God, vergeef me!

De mensen lopen dwars door me heen en tonen geen respect

Onze ogen verbinden nooit, ze merken nooit iets op

Maar ik weet dat ik echt ben (maar ze kon me zien) (Alstublieft, God!)

Ik weet gewoon dat ik echt ben (Nu wordt ze heel erg vermeden) (Alstublieft, God!)