Spiegel der seele - Infestus

In meinen Händen spiegeln sich Taten, zeitlos in sie geprägt

Doch ist es mein Blick, der auf ewig mich verrät

Es ist die Wut, die mich zerberstet, der Zorn, die Raserei

In ihrer grenzenlosen Blindheit bricht sie alles entzwei

Eine Illusion, deren Schein aus tiefster Tiefe strahlt,

deren Kraft das Sein durchtränkt in einem Akt der Gewalt

Schritt für Schritt bahnt es sich den Weg

Schritt für Schritt…

Es ist der Teufel, die Versuchung, die Kraft, die in dir wühlt

Der Antagonist des Rationalen, der Drang nach Zerstörung, den du fühlst

Ein unbändig‘ Feuer, das wütet in Ruinen aus Fleisch

Ein Sturm geerntet auf Verderbens Geheiß

Kein Ort der Ruhe fern der quälenden Zeit

Kein Ort der Ruhe fern von Sorglosigkeit

Stück für Stück zertört es dich

Das was ich tief in mir fühle, ein haltloser Sturm,

Alles zermalmend, angefüllt mit reinstem Zorn

Doch das was tief verborgen bleibt, es kennt keine Wut

Es ist eine unsägliche Leere, die in mir ruht.

Daden worden weerspiegeld in mijn handen, tijdloos erop gestempeld

Maar het is mijn blik die me voor altijd verraadt

Het is de woede die me verbrijzelt, de woede, de razernij

In haar grenzeloze blindheid breekt ze alles in twee

Een illusie waarvan het licht uit de diepste diepten schijnt,

wiens macht doorweekt is in een daad van geweld

Stap voor stap baant het de weg

Stap voor stap…

Het is de duivel, de verleiding, de kracht die in je aan het karnen is

De antagonist van het rationele, de drang naar vernietiging die je voelt

Een ongebreideld vuur dat woedt in puin van vlees

Een storm oogstte op bevel van de doom

Geen rustplaats weg van de martelende tijd

Geen rustplaats ver van onzorgvuldigheid

Beetje bij beetje vernietigt het je

Wat ik diep van binnen voel, een onstuitbare storm

Alles verpletterend, gevuld met pure woede

Maar wat diep verborgen blijft kent geen woede

Er is een onuitsprekelijke leegte die in mij rust.