Au milieu des anges - In Strict Confidence

Quelqu’un m’a pris mon souffle

Débris de corps

Nue et perdue

Je repars d’où je viens

Et maintenant, dans un sommeil glacé

Leurs ailes me portent

Et leurs âmes me rejoignent

La douleur passe

Au milieu des anges

J’inspire mon souffle

Mon sommeil m’appartient

J’ai le droit d´exister

Au milieu des anges

L’obscurité se fait mienne

Les étoiles m’appartiennent

Enfin je peux m’endormir

C’est moi

Mon souffle, ma peau

Aimée par le soleil

Je me réveille

C´est moi

Ce bleu scintillant dans le lac

Ce paysage de glace

Au pied de cette montagne

Au milieu des anges…

C’est moi

Cette mère au corps protégé

Cette fille aux cheveux caressés

Mon âme perdue

Se réfugie dans la nostalgie

Avec la mélancolie de l’enfance

Pour enfin savoir

Qu’il n’y a pas de place pour les anges

iemand nam mijn adem weg

Lichaamsresten

Naakt en verloren

Ik vertrek waar ik vandaan kwam

En nu in een bevroren slaap

Hun vleugels dragen mij

En hun zielen sluiten zich bij mij aan

De pijn gaat voorbij

Onder de engelen

Ik adem mijn adem in

Mijn slaap is van mij

Ik heb het recht om te bestaan

Onder de engelen

De duisternis is van mij

De sterren zijn van mij

Eindelijk kan ik in slaap vallen

Dat ben ik

Mijn adem, mijn huid

Geliefd bij de zon

ik word wakker

Dat ben ik

Dat glinsterende blauw in het meer

Dit bevroren landschap

Aan de voet van deze berg

Te midden van engelen...

Dat ben ik

Deze moeder met een beschermd lichaam

Dit meisje met het gestreelde haar

Mijn verloren ziel

Schuilt in nostalgie

Met melancholie uit de kindertijd

Om eindelijk te weten

Dat er geen plaats is voor engelen