Inhuman - Imagika

Indifferent our distance knows no bounds

And I’m so tired of pretending

My weakness, you tear me up inside

As I beg for your lies

Anything to feel again

Pray, we’ve made it to the end of another day

But still we’ve failed each other

We are inhuman

Breathe, longing for life in this daily decay

Such a cold bed we’ve made

We are inhuman

Speak to me, is something on your mind

Your smile’s insincere and so uncaring

So full of spite, that sex becomes a weapon

A senseless act so bittersweet

Anything to feel again

Pray, we’ve made it to the end of another day

But still we’ve failed each other

We are inhuman

Grieve, mourning the love lost along the way

But still we’ve chosen to stay

We are inhuman

The passion is dying

We’ve abandoned our dreams at what cost

Each moment that passes is silent torment

Indifferent our distance knows no bounds

And I’m so tired of pretending

My weakness, you tear me up inside

As I beg for your lies

Anything to feel again

Pray, we’ve made it to the end of another day

But still we’ve failed each other

We are inhuman

Breathe, longing for life in this daily decay

Such a cold bed we’ve made

We are inhuman

Breathe inhuman… breathe

Onverschillig kent onze afstand geen grenzen

En ik ben het beu om te doen alsof

Mijn zwakte, je verscheurt me van binnen

Zoals ik smeek om je leugens

Alles om weer te voelen

Bid, we hebben het einde van weer een dag gehaald

Maar toch hebben we elkaar in de steek gelaten

We zijn onmenselijk

Adem, verlangend naar het leven in dit dagelijkse verval

Wat een koud bed hebben we gemaakt

We zijn onmenselijk

Spreek tegen me, is iets waar je aan denkt

Je glimlach is onoprecht en zo onverschillig

Zo vol wrok, dat seks een wapen wordt

Een zinloze daad zo bitterzoet

Alles om weer te voelen

Bid, we hebben het einde van weer een dag gehaald

Maar toch hebben we elkaar in de steek gelaten

We zijn onmenselijk

Rouwen, rouwen om de liefde die onderweg verloren is gegaan

Maar toch hebben we ervoor gekozen om te blijven

We zijn onmenselijk

De passie sterft

We hebben onze dromen opgegeven tegen elke prijs

Elk moment dat voorbijgaat is een stille kwelling

Onverschillig kent onze afstand geen grenzen

En ik ben het beu om te doen alsof

Mijn zwakte, je verscheurt me van binnen

Zoals ik smeek om je leugens

Alles om weer te voelen

Bid, we hebben het einde van weer een dag gehaald

Maar toch hebben we elkaar in de steek gelaten

We zijn onmenselijk

Adem, verlangend naar het leven in dit dagelijkse verval

Wat een koud bed hebben we gemaakt

We zijn onmenselijk

Adem onmenselijk... adem