Всё правильно - Илья Орлов

Закрыты двери и глаза

Листок бумаги неисписанный

Всё возвращается назад

И снова обретает смысл, но Разрежут по краям цвета и звуки, как бумагой, чувства

И всё что было, не тая, я выплесну, и станет пусто

Слова закончатся и тишина

Уносит адреса и имена

От этих мыслей не уйти

И не проснуться улыбаясь мне

И где-то на своём пути

Не повернуть, не потерять свой след

И только серый цвет, и только серой пеленою небо

Под серым солнцем мира нет, нет прошлого, и я в нём не был

Воспоминаний резкий звук угас

Растаял тихим эхом громких фраз

Открыв глаза, раскрою дверь

И выйду в ночь дышать прохладою

Всё было, будет и теперь

Так много слов, так мало надо мне

Когда теряют смысл дни, а ночи дарят лишь усталость

Пустого города огни и сны, вот всё что мне осталось

Я вижу тех, кто навсегда со мной,

У каждого из них есть город свой

Gesloten deuren en ogen

Een stuk papier ongeschreven

Alles komt terug

En nogmaals, het is logisch, maar de kleuren en geluiden worden langs de randen gesneden, zoals papier, gevoelens

En alles wat was, zonder te smelten, zal ik weggooien, en het zal leeg worden

Woorden zullen eindigen en stilte

Draagt ​​adressen en namen

Je kunt niet wegkomen van deze gedachten

En word niet lachend naar me wakker

En ergens onderweg

Draai je niet om, verlies je spoor niet

En alleen een grijze kleur, en alleen een grijze sluier van de lucht

Onder de grijze zon is er geen wereld, geen verleden, en ik zat er niet in

Herinneringen scherp geluid stierf weg

Gesmolten met een stille echo van luide frases

Mijn ogen openen, de deur openen

En ik ga de nacht in om verkoeling te ademen

Alles was, zal zijn en nu

Zoveel woorden, zo weinig heb ik nodig

Wanneer de dagen hun betekenis verliezen en de nachten alleen maar vermoeidheid geven

Lege stadslichten en dromen, dat is alles wat ik nog heb

Ik zie degenen die voor altijd bij mij zijn,

Elk van hen heeft zijn eigen stad