Усталость - Илья Орлов

Усталость… С неба капает апрель,

Повсюду в черный снег роняя звезды.

Короткий странный сон.

И что теперь?

Все будет ясно рано или поздно.

Как письма, эта нервная весна

Рвет тонкий лед Невы.

Не вы, но кто же?

Не я, неясно вы, или она…

Вы с ней сейчас ни капли не похожи.

Собачий визг и тормоза машин.

Заплачет кто-то, но его не слышно.

Рычат мосты и площади, спеши,

Вернись домой, пока не сносит крышу…

Настанет вечер, все сойдет на ноль.

Сожжет квадраты окон дом напротив.

И в фа-диез, а может в соль-бемоль

Сыграет Куду день.

Придет, не спросит

Актриса Ночь.

И время в тишину

Войдет, как в воду входят в летний вечер.

Едва-едва день отойдет ко сну,

Замрут деревья и опустят плечи.

И будто этот город с высоты —

В пустой коробке детская игрушка.

Тот кубик — я, а этот кубик — Ты…

А кто-то там в обнимку спит с подушкой…

Vermoeidheid... April druipt uit de lucht,

Overal in de zwarte sneeuw vallen sterren.

Een korte vreemde droom.

En nu?

Alles zal vroeg of laat duidelijk worden.

Net als brieven, deze nerveuze lente

Breekt het dunne ijs van de Neva.

Jij niet, maar wie?

Ik niet, het is jou niet duidelijk, of zij...

Je lijkt nu niet een beetje op haar.

Hond gilt en auto remmen.

Iemand zal huilen, maar je kunt hem niet horen.

Bruggen en pleinen brullen, haast je,

Kom naar huis voordat het dak klapt...

De avond zal komen, alles zal naar nul gaan.

Het zal de vierkanten van de ramen van het tegenoverliggende huis verbranden.

En in Fis, of misschien in Gb

Zal Kudu-dag spelen.

Hij zal komen, hij zal niet vragen

Actrice Nacht.

En tijd in stilte

Het zal binnenkomen zoals men het water ingaat op een zomeravond.

Zodra de dag gaat slapen,

De bomen zullen bevriezen en hun schouders zullen hangen.

En alsof deze stad van boven -

Er is een kinderspeelgoed in een lege doos.

Die kubus ben ik, en deze kubus ben jij...

En daar slaapt iemand knuffelend met een kussen...