Tres Versos Para Una Historia - Illapu

Aquí vivía un hombre ayer

Hoy vive sólo su hijo Manuel

Busca a su padre quiere saber

Adónde puede su llanto arder

Tenía cinco años el día aquel

Su madre dijo de viaje fue

Nada ha cambiado del cuarto aquél

Sobre la cama yace un clavel

A cada noche y amanecer

Corre hasta su cuarto buscándole

Su madre dice hijo Manuel

Tal vez mañana, tengamos fe

Creció soñando el día ver

El de su cuento de anochecer

Su madre entonces dijo Manuel

Sólo lo cierto lo ha de traer

(O Torres)

Desde esta celda donde el odio ha confinado

La sonrisa, amada mía

Yo me desangro en la ausencia de tus manos

Y me duermo, con tu Universo

Que es fuerza y vida en la esperanza de los hijos

Que quedaron

Pero si muero en la desdicha de no verte más

Levántate, recógeme

No ha sido en vano el sacrificio de la carne

Levántate, recógeme

No ha sido en vano el sacrificio de la carne

Hasta siempre amor

Hasta siempre

(R. Márquez — P. Valdivia)

Usted me busca

Y no me encuentra

Pero yo estoy aquí

Soy como usted

No he desaparecido

Yo soy reflejo vivo

Escucho trenes de prisa

Y gritos de vendedores

Usted me busca

Y no me encuentra

Pero yo estoy aquí

Jamás me fui

Juan terminó la escuela

Y aunque muy tarde sea

Irá buscando la verdad

Usted y él, me encontrarán

Ves yo estoy aquí

Donde jamás me fui

Estoy aquí

Y a veces canto

Te puedo ver sola bailando

Para que nadie pierda la memoria

Porque soy parte de esta historia

Están mis hijos, mi mañana

Mi mañana, mi mañana

Hier woonde gisteren een man

Vandaag leeft alleen zijn zoon Manuel

Op zoek naar zijn vader wil weten

Waar kunnen je tranen branden

Ik was die dag vijf jaar oud

Zijn moeder zei dat de reis was

Er is niets veranderd vanuit die kamer

Op het bed ligt een anjer

Tot elke nacht en dageraad

Hij rent naar zijn kamer op zoek naar hem

Zijn moeder zegt zoon Manuel

Misschien hebben we morgen vertrouwen

Hij groeide op met dromen over de dag om te zien

Die uit zijn verhaaltje voor het slapengaan

Zijn moeder zei toen Manuel

Alleen wat waar is, moet brengen

(Of Torens)

Vanuit deze cel waar haat is opgesloten

De glimlach, mijn liefste

Ik bloed dood in de afwezigheid van je handen

En ik val in slaap, met jouw Universum

Wat is kracht en leven in de hoop van kinderen?

wat bleef er over?

Maar als ik sterf in de pech je niet meer te zien

Sta op, pak me op

Het offer van het vlees is niet tevergeefs geweest

Sta op, pak me op

Het offer van het vlees is niet tevergeefs geweest

Tot altijd liefde

zie je voor altijd

(R. Márquez — P. Valdivia)

zoek je mij?

en je kunt me niet vinden

Maar ik ben hier

ik ben zoals jij

ik ben niet verdwenen

Ik ben een levende reflectie

Ik hoor razende treinen

En geschreeuw van verkopers

zoek je mij?

en je kunt me niet vinden

Maar ik ben hier

ik ben nooit weggegaan

John is klaar met school

En zelfs als het te laat is

zal op zoek gaan naar de waarheid

Jij en hij zullen mij vinden

Je ziet dat ik hier ben

waar ik nooit ben geweest

ik ben hier

En soms zing ik

Ik kan je alleen zien dansen

Zodat niemand zijn geheugen verliest

Omdat ik deel uitmaakt van dit verhaal

Daar zijn mijn kinderen, mijn ochtend

Mijn ochtend, mijn ochtend