Лоскутное одеяло - Игорь Лазарев

Кончился август

И выброшен проездной

Листья с пространством

Расплатятся желтизной

И понемногу

Впитанный ими свет

Ляжет под ноги,

Расплещется по траве.

Мы с тобой поглядим печально,

Пошуршим ими по газонам

И простудимся до начала

Отопительного сезона.

Мы сошьем лоскутное одеяло

Невесомых солнечных настроений

Из ночных поездок куда попало,

Непутевых мыслей и впечатлений.

Из тех электричек, автомобилей,

Поездов плацкартных, велосипедов,

Что по свету нас на себе носили.

Из квартир, где нас укрывали пледом.

Будем, сутулясь,

Плыть под одним зонтом

Вдоль мокрых улиц

Утренней темнотой

Дремлет устало

Мир без тепла внутри

Все, что осталось

В дымных кострах сгорит

Все что было словами, делами

Содержанием дня любого.

Обросло прямыми углами

И рассовано по альбомам

Мы сошьем лоскутное одеяло

Из всего что летом бывало с нами,

Из аэродромов, портов, вокзалов

И еще не тусклых воспоминаний

О свечах, что в холод нам грели пальцы,

Когда мы укрывались от ливня в храме,

Как ступали ноги не по асфальту

Как в древесных кронах лучи играли

Мы сошьем лоскутное одеяло

Из гранатов, вишен, зеленых яблок

Ветерка, что легкий качает ялик —

Мы сошьем лоскутное одеяло

Из тончайших запахов, звуков, красок

Не боясь его сделать еще пестрее

Песней жаворонка мы его украсим

И тогда оно нас зимой согреет

Augustus is voorbij

En de pas werd weggegooid

Bladeren met ruimte

Zal betalen met geelheid

En beetje bij beetje

Het licht dat ze opzuigden

Ligt onder je voeten

Verspreid over het gras.

Jij en ik zullen er verdrietig uitzien

Laten we ze ritselen op de grasvelden

En we zullen nog verkouden worden voor de start

stookseizoen.

We gaan een patchwork quilt naaien

Gewichtloze zonnige stemmingen

Van nachtelijke reizen overal,

Slechte gedachten en indrukken.

Van die treinen, auto's,

Tweedeklas treinen, fietsen,

Dat we over de hele wereld werden gedragen.

Van appartementen waar ze ons bedekten met een deken.

Laten we bukken

Zwemmen onder één paraplu

Langs de natte straten

Ochtend duisternis

vermoeid sluimerend

Een wereld zonder warmte van binnen

Alles wat over is

Zal branden in rokerige vuren

Dat waren alleen maar woorden, daden

De inhoud van elke dag.

Overwoekerd met rechte hoeken

En gesorteerd in albums

We gaan een patchwork quilt naaien

Van alles wat ons in de zomer is overkomen,

Van vliegvelden, havens, stations

En geen vage herinneringen

Over de kaarsen die onze vingers verwarmden in de kou,

Toen we beschutting zochten tegen de regen in de tempel,

Hoe gingen de voeten niet op het asfalt

Hoe stralen in boomkronen speelden

We gaan een patchwork quilt naaien

Van granaatappels, kersen, groene appels

De bries die de sloep schudt -

We gaan een patchwork quilt naaien

Van de fijnste geuren, geluiden, kleuren

Niet bang om het nog kleurrijker te maken

We zullen het versieren met het lied van de leeuwerik

En dan zal het ons verwarmen in de winter