Irene Wilde - Ian Hunter

When I was just sixteen I stood waiting for a dream

At Barker Street bus station every night

When I tried to get it on she just looked at me with scorn

My courage turned to dust and I took flight

For those looks they seemed to say you ain’t nothing, go away

You’re just a face in the crowd

So I went home and I vowed

I’m gonna be somebody someday

Her name was Irene Wilde, oh such beauty for a child

When she started dating boys I nearly died

For I could not barely stand to see someone hold her hand

I felt I had to crawl away and hide

Oh in my mother’s living room I composed so many tunes

All the same, just a frame, for her name, and just to say

I’m gonna be somebody someday

Wilde as your name I soon left that country town

I been around, seen some fame

Seen some ups and seen some downs

Smile through your shock when you hear your name aloud

It’s that face in the crowd, I didn’t dig it, much too proud

When I was just sixteen I stood waiting for a dream

A Barker Street bus station non-affair

At the time it seemed so sad, but it did not turn out bad

If you hadn’t messed me up I’d still be there

And I think most folks agree, a little put-down makes them see

They ain’t no chain, just a link and that’s why you made me think

Gonna be somebody

Be somebody

Be somebody

Someday

Toen ik net zestien was, stond ik te wachten op een droom

Elke avond op het busstation van Barker Street

Toen ik probeerde het aan te doen, keek ze me minachtend aan

Mijn moed veranderde in stof en ik vloog op de vlucht

Voor die blikken leken ze te zeggen dat je niets bent, ga weg

Je bent gewoon een gezicht in de menigte

Dus ik ging naar huis en ik zwoer

Ik zal ooit iemand zijn

Haar naam was Irene Wilde, oh wat een schoonheid voor een kind

Toen ze met jongens begon te daten, stierf ik bijna

Want ik kon het amper uitstaan ​​om te zien hoe iemand haar hand vasthield

Ik had het gevoel dat ik weg moest kruipen en me moest verstoppen

Oh in de woonkamer van mijn moeder heb ik zoveel deuntjes gecomponeerd

Toch, alleen een frame, voor haar naam, en gewoon om te zeggen

Ik zal ooit iemand zijn

Wilde als je naam verliet ik al snel dat plattelandsstadje

Ik ben in de buurt geweest, heb wat bekendheid gezien

Wat ups gezien en wat downs gezien

Glimlach door je schok heen als je je naam hardop hoort

Het is dat gezicht in de menigte, ik vond het niet, veel te trots

Toen ik net zestien was, stond ik te wachten op een droom

Een Barker Street busstation niet-affaire

Op dat moment leek het zo triest, maar het liep niet slecht af

Als je me niet in de war had gebracht, was ik er nog steeds

En ik denk dat de meeste mensen het ermee eens zijn, een beetje neerslachtigheid laat ze zien

Het is geen ketting, maar een link en daarom zette je me aan het denken

Zal iemand zijn

Wees iemand

Wees iemand

ooit