Tu tu tu - I Cugini Di Campagna

C’era una ragazza, che il suo cuore non lo aveva dato mai

a nessuno per timore, di trovarsi poi nei guai.

Custodiva il suo segreto, dentro l’anima perchè

fu uno sbaglio tempo addietro, con un uomo che non c’e.

C’era la rugiada quel mattino e un ragazzo la baciò

tra le querce di un giardino e di lei s’innamorò.

Ma quegl’occhi di bambina, confessarono così:

«…io per te darei la vita, ma non posso darti me.»

Amore mio, non ne ho colpa io ma nel mio cuore, ci sei solamente tu.

Amore mio, dimmi almeno addio

ma lui sorride e se la stringe ancor di più.

E' iniziato il mese delle rose, ma il dolore ancora è in lei

perchè pensa che il candore, lo doveva dare a lui.

Ma quel giovane la guarda, dice: «Ascoltami, perchè

l’esperienza di una volta, non ti fà sbagliare più.»

Er was een meisje wiens hart het nooit had gegeven

aan iedereen uit angst om in de problemen te komen.

Hij bewaarde zijn geheim, in zijn ziel omdat

het was een tijd geleden een vergissing, met een man die er niet is.

Er was dauw die ochtend en een jongen kuste haar

tussen de eiken van een tuin en hij werd verliefd op haar.

Maar de ogen van dat kleine meisje biechtten het volgende op:

"... Ik zou mijn leven voor je geven, maar ik kan je zelf niet geven."

Mijn liefste, ik heb geen schuld, maar in mijn hart is er alleen jij.

Mijn liefste, zeg in ieder geval vaarwel

maar hij glimlacht en omhelst haar nog meer.

De rozenmaand is begonnen, maar de pijn zit nog in haar

omdat hij denkt dat de openhartigheid, hij hem moest geven.

Maar die jonge man kijkt haar aan en zegt: "Luister naar me, waarom?"

de ervaring van het verleden, maakt je niet meer verkeerd."