Lonely Lane - Hothouse Flowers

I stand on the corner of an alley they call Lonely Lane

And I’m looking at my reflection on the ground

'Cos it’s pouring rain

I’m thinking of my own street thinking how well it was before

All the people left me for I was there

And they had gone to the blue mountains far from Lonely Lane

Seven lonely evenings I have now spend alone in this place

And I have shed seven lonely tears every evening

And I thought of her face

My sweet lady left me left me dry sitting in this lonely attic

Been heartache and crying

She’s gone to the blue mountains far from Lonely Lane

There’s an all night café in the middle of this dusty town

And that’s where I tell the people the story that I’m telling you now

It’s now I first got here how it came to be

People got tired of this city smoke and of me

I’ve been gone I should be at blue mountains far from Lonely Lane

I’ll be gone to the blue mountains far from Lonely Lane

I’m packing my bags I’m gettin up and I’m leaving right now

Don’t care if I fly or swim don’t care if I walk or if I drown

But I got to get there get right up to where the air is clean

And I don’t know smoke

I’m going to be gone to the blue mountains far from Lonely Lane

I should be gone to the blue mountains far from Lonely Lane

You’d better believe me now

All I want is no more Lonely Lane all right

I should be gone to the blue mountains far from Lonely Lane

Oh yeah babe oooh aaah oooh aaah

Ik sta op de hoek van een steegje dat ze Lonely Lane noemen

En ik kijk naar mijn spiegelbeeld op de grond

Omdat het stromende regen is

Ik denk aan mijn eigen straat, denkend aan hoe goed het vroeger was

Alle mensen verlieten me omdat ik erbij was

En ze waren naar de blauwe bergen gegaan, ver van Lonely Lane

Zeven eenzame avonden heb ik nu alleen op deze plek doorgebracht

En ik heb elke avond zeven eenzame tranen vergoten

En ik dacht aan haar gezicht

Mijn lieve vrouw liet me droog op deze eenzame zolder zitten

Hartzeer geweest en gehuild

Ze is naar de blauwe bergen gegaan, ver van Lonely Lane

Er is een nachtcafé in het midden van deze stoffige stad

En daar vertel ik de mensen het verhaal dat ik jullie nu vertel

Het is nu dat ik hier voor het eerst kwam hoe het zo is gekomen

Mensen werden moe van deze stadsrook en van mij

Ik ben weg geweest, ik zou in de blauwe bergen moeten zijn, ver van Lonely Lane

Ik ga naar de blauwe bergen ver van Lonely Lane

Ik pak mijn koffers Ik sta op en vertrek nu

Het maakt niet uit of ik vlieg of zwem Het maakt mij niet uit of ik loop of verdrink

Maar ik moet er komen, naar waar de lucht schoon is

En ik ken geen rook

Ik ga naar de blauwe bergen ver van Lonely Lane

Ik zou naar de blauwe bergen moeten gaan, ver van Lonely Lane

Je kunt me nu maar beter geloven

Alles wat ik wil is geen Lonely Lane meer, oké

Ik zou naar de blauwe bergen moeten gaan, ver van Lonely Lane

Oh ja schat oooh aaah oooh aaah