Гири - HORUS

Впечатлений новых мы искали явно, как в пустыне жаркой глоток воды

Видно, потому так и стремились рьяно потреблять пороков гиблые плоды

Если расколоть череп, как пиньяту, то внутри лишь пепел, миражи и дым

Хмурый взгляд – тяжелый, будто опиаты, на все то, что творил раньше молодым

Ведь в моих объятиях с тех пор ни одной иллюзии – стух труп

Я поразительно автономен касательно всяких структур

До неприличия хаотичен: тут мой никнэйм мне не даст соврать вам

Я – параллелен, асимметричен;

скопление пороков и антипатий, е

Вновь распят на бите, к суете иммунитет

Ждать, пока смертная тень

Превращая все в тлен

Растворит твое "я" в ледяной пустоте

Да к черту!

Я снова просто майк чекну

Да черкну на листики че-то

Мол, смотри, тут как-то все тщетно (ой)

Просто не видя стези иной, будто кем-то приговорено

Темные стекла на моих глазах – вылитый, блять, старина Рено

Иней, опять отсекая мир, с ним прекратил бесполезный спор

Город притаился за окнами, город, в котором я до сих пор

Не встречал святых, не видел мира в мире (мира в мире)

Мы по меньшей мере просто цели в тире

Жизнь не только педагог, но также неплохой сатирик

Груз моих грехов меня опять тянул к земле, как гири

Гири-гири (гири-гири), гири-гири (гири-гири)

Гири-гири-гири-гири (гири-гири-гири-гири)

От лицеев до подвалов, от вагины до могилы

Я б взлетел, но шар земной прикован был к лодыжке гирей

Над головой черная инфинити к нам не питает жалости

Мне ее мрак из себя не выкинуть, не объяснить подростковой шалостью, е

Наплевать на всех, настроение как в снегопад у дворника

Так и пропадает Нарния, реальности войну проиграв покорненько

Вертел слова будто кубик рубик, снова сложил тлену

панегирик

Снова унылой квартиры Кубрик, тянут к земле моих ошибок гири

Моралисты пояснят за норму, якобы незыблемую, хоть убей, но

Смеюсь им в лицо, ведь мозгов поболее даже у стен гаража Кобейна

Понимание ударит током: все, что движет нами это тупо скука

Смысла в жизни то не видно толком, дворы замажет белой штукатуркой

Облака, беременные снегопадом, опять просыпав не один контейнер

Я и сам забыл, зачем мне это надо, но несу вам свет будто Оппенгеймер

Просто не видя стези иной, будто кем-то приговорено

Темные стекла на моих глазах – вылитый, блять, старина Рено

Иней опять, отсекая мир, с ним прекратил бесполезный спор

Город притаился за окнами, город, в котором я до сих пор

Не встречал святых, не видел мира в мире (мира в мире)

Мы по меньшей мере просто цели в тире

Жизнь не только педагог, но также неплохой сатирик

Груз моих грехов меня опять тянул к земле, как гири

Гири-гири (гири-гири), гири-гири (гири-гири)

Гири-гири-гири-гири (гири-гири-гири-гири)

От лицеев до подвалов, от вагины до могилы

Я б взлетел, но шар земной прикован был к лодыжке гирей

We waren duidelijk op zoek naar nieuwe indrukken, als een warme slok water in de woestijn.

Men kan zien dat dit de reden is waarom ze ijverig probeerden de ondeugden van de dode vruchten te consumeren

Als je de schedel splijt als een piñata, dan is er van binnen alleen maar as, luchtspiegelingen en rook

Een frons - zwaar, zoals opiaten, bij alles wat hij deed toen hij jong was

Immers, sindsdien in mijn armen, geen enkele illusie - een dood lijk

Ik ben opmerkelijk autonoom wat betreft structuren

Obsceen chaotisch: hier laat mijn bijnaam me niet tegen je liegen

Ik ben parallel, asymmetrisch;

opeenstapeling van ondeugden en antipathieën, e

Opnieuw gekruisigd op een beat, immuniteit voor ophef

Wacht tot de schaduw van de dood

Alles in as veranderen

Los je "ik" op in de ijzige leegte

Naar de hel!

Ik zal Mike nog een keer checken

Laat me iets op de bladeren tekenen

Zoals, kijk, alles is op de een of andere manier tevergeefs (oh)

Gewoon geen ander pad zien, alsof iemand veroordeeld is

Donkere bril op mijn ogen - gegoten, verdomd, oude Renault

Rijp, opnieuw de wereld afsnijdend, stopte een nutteloos geschil met hem

De stad loert achter de ramen, de stad waarin ik nog steeds ben

Heb geen heiligen ontmoet, zag geen vrede in de wereld (vrede in de wereld)

We zijn op zijn zachtst gezegd slechts doelwitten

Het leven is niet alleen een leraar, maar ook een goede satiricus

De last van mijn zonden trok me weer als gewichten op de grond

Kettlebell-gewichten (gewichten-gewichten), gewichten-gewichten (gewichten-gewichten)

Kettlebells, kettlebells, kettlebells, kettlebells (kettlebells, kettlebells, kettlebells, kettlebells)

Van lyceums tot kelders, van vagina tot graf

Ik zou opstijgen, maar de aardbol was met een gewicht aan de enkel geketend

Overhead heeft een zwarte infiniti geen medelijden met ons

Ik kan haar duisternis niet uit mezelf weggooien, kan het niet uitleggen met een tienergrap, e

Geef niets om iedereen, de stemming is als een conciërge in de sneeuw

Dit is hoe Narnia verdwijnt en de oorlog nederig verliest aan de realiteit

Verdraaide de woorden als een Rubiks kubus, opnieuw gevouwen tot verval

lofrede

Weer het saaie appartement van Kubrick, tegen de grond gesleurd door mijn kettlebell-fouten

Moralisten zullen uitleggen voor de norm, zogenaamd onwrikbaar, voor het leven van mij, maar

Ik lach hun uit, want er zijn zelfs meer hersens aan de muren van Cobains garage

Begrijpen zal schokken: alles wat ons drijft is stomme verveling

De zin van het leven is niet echt zichtbaar, de werven worden bedekt met wit gips

Wolken zwanger van sneeuwval, opnieuw meer dan één container gemorst

Ik ben zelf vergeten waarom ik dit nodig heb, maar ik breng je licht zoals Oppenheimer

Gewoon geen ander pad zien, alsof iemand veroordeeld is

Donkere bril op mijn ogen - gegoten, verdomd, oude Renault

Weer rijm, die de wereld afsneed, stopte een nutteloos geschil met hem

De stad loert achter de ramen, de stad waarin ik nog steeds ben

Heb geen heiligen ontmoet, zag geen vrede in de wereld (vrede in de wereld)

We zijn op zijn zachtst gezegd slechts doelwitten

Het leven is niet alleen een leraar, maar ook een goede satiricus

De last van mijn zonden trok me weer als gewichten op de grond

Kettlebell-gewichten (gewichten-gewichten), gewichten-gewichten (gewichten-gewichten)

Kettlebells, kettlebells, kettlebells, kettlebells (kettlebells, kettlebells, kettlebells, kettlebells)

Van lyceums tot kelders, van vagina tot graf

Ik zou opstijgen, maar de aardbol was met een gewicht aan de enkel geketend