Sastanak u parku - Hladno Pivo

Večeras je sastanak u parku

Odmah iza vatrogasnog doma

Dnevni red ima samo jednu stavku

Kako osvetiti naša dva momka

Večeras moramo pokazati

Da gdje je jedan tu smo svi

I da nema zajebancije

S dečkima iz Gornje Smokvice

U zemlji planina osveta je oštra ko zrak

U sjeni planina osveta je oštra ko zrak

Projurit ćemo Tomosom praznom ulicom

Na jakni bez rukava AC DC i grom

Cakle se nitne viore čupe u zraku

Dok u sate sitne ljudi psuju u jastuk

Naš auspuh odzvanja k’o truba nebeska

Dojurit ćemo prkosno u Donju Smokvicu

Do kafića Blue i parkirati tu

Sjesti negdje, popiti piće

Platiti i otići

U ušima već blaga bol

U nozdrvama gnojivo

U oku jasna vizija

Mi ne idemo nikuda

Dok kuća ovih trideset stoji

Nas dalek svijet

Niti grad ni život lak

Uopće ne zanima

U ušima već blaga bol

U nozdrvama gnojivo

U oku jasna vizija

Mi ne idemo nikuda

Dok kuća ovih trideset stoji

Nas dalek svijet

Niti grad ni život lak

Uopće ne zanima

Er is een vergadering in het park vanavond

Direct achter de brandweerkazerne

De agenda heeft slechts één punt

Hoe we onze twee jongens kunnen wreken

We moeten vanavond laten zien

Ja waar er een is, zijn we er allemaal

En dat er geen grap is

Met de jongens van Gornja Smokvica

In het land van de bergen is wraak zo scherp als een straal

In de schaduw van de berg is wraak zo scherp als een straal

We rennen door Tomos in een lege straat

Op mouwloze jassen AC DC en bliksem

De glasdraden breken in de lucht

Terwijl kleine mensen urenlang vloeken op het kussen

Onze uitlaat weergalmt als de bazuin van de hemel

We haasten ons uitdagend naar Donja Smokvica

Naar het Blue Cafe en daar parkeren

Ga ergens zitten, drink wat

Betalen en gaan

Milde pijn in de oren

Meststof in de neusgaten

Een helder zicht in het oog

We gaan nergens heen

Terwijl het huis van deze dertig staat

Onze verre wereld

Noch de stad, noch het leven is gemakkelijk

Hij geeft er helemaal niets om

Milde pijn in de oren

Meststof in de neusgaten

Een helder zicht in het oog

We gaan nergens heen

Terwijl het huis van deze dertig staat

Onze verre wereld

Noch de stad, noch het leven is gemakkelijk

Hij geeft er helemaal niets om