Apogee - Hit the Switch

A late martyr to us all

The ever growing presence

Cradled in her womb through all these years

While beaten by the sun

And through her silenced cries

They failed to make things right

Among the million times we tried

But to no avail

The might of all is burned

I felt the reeling of our hearts intrepid sight

We can’t see the world’s suffering and vulnerable inside

It’s not her need to come undone

It’s just the markings of our selfish impulsions

The coming sun

I felt the anger come over me

I hated everyone else

I victimized the pain

I saw the worst in each stranger’s faceless name

It’s not the way that this had to be

We all bought meaning from our lives

Entire values were all prescribed

And all minds commodified

I felt the burning of her grip

And it laced right though my heart

I felt alone but I still kept it moving on

And once I couldn’t feel the pain

I released it to the world

A feeling touched by all the same

I couldn’t see I felt the collective betrayed

This futile few that kept the night

Traveled a thousand years to learn to break the soul

Is it appealing to you now

This all stops when you change

All of this pain we can’t realize

It’s someone else’s home

She witnessed the killing of loved ones

They died in vein

And though I couldn’t speak for her

I felt the overwhelming loss

And everything becomes as one

I see myself

I see wife

I see my son

This isn’t new to Mother Earth

She has allowed the seventh sun to be the final one

Last embrace before it’s gone

There’s no more home

I share a common guilt here too

Just call my name

Een late martelaar voor ons allemaal

De steeds groeiende aanwezigheid

Al die jaren in haar baarmoeder gewiegd

Terwijl geslagen door de zon

En door haar tot zwijgen gebrachte kreten

Ze hebben de zaken niet goed gemaakt

Van de miljoen keer dat we het hebben geprobeerd

Maar tevergeefs

De macht van alles is verbrand

Ik voelde het wankelen van onze onverschrokken aanblik

We kunnen het lijden en de kwetsbaarheid van de wereld van binnen niet zien

Het is niet haar behoefte om ongedaan te worden gemaakt

Het zijn slechts de markeringen van onze egoïstische impulsen

de komende zon

Ik voelde de woede over me komen

Ik haatte alle anderen

Ik maakte het slachtoffer van de pijn

Ik zag het ergste in de anonieme naam van elke vreemdeling

Het is niet de manier waarop dit moest zijn

We hebben allemaal betekenis van ons leven gekocht

Hele waarden waren allemaal voorgeschreven

En alle geesten vercommercialiseerd

Ik voelde het branden van haar greep

En het ging recht door mijn hart

Ik voelde me alleen, maar ik hield het toch vol

En een keer kon ik de pijn niet voelen

Ik heb het aan de wereld vrijgegeven

Toch een gevoel dat je geraakt hebt

Ik kon niet zien dat ik het collectief verraden voelde

Deze nutteloze paar die de nacht bewaarden

Duizend jaar gereisd om te leren de ziel te breken

Spreekt het je nu aan?

Dit stopt allemaal als je verandert

Al deze pijn die we niet kunnen realiseren

Het is het huis van iemand anders

Ze was getuige van het vermoorden van dierbaren

Ze stierven in ader

En hoewel ik niet voor haar kon spreken

Ik voelde het overweldigende verlies

En alles wordt als één

Ik zie mezelf

Ik zie vrouw

Ik zie mijn zoon

Dit is niet nieuw voor Moeder Aarde

Ze heeft toegestaan ​​dat de zevende zon de laatste is

Laatste omhelzing voordat het weg is

Er is geen huis meer

Ik deel hier ook een veelvoorkomend schuldgevoel

Roep gewoon mijn naam