Atzelgift - Herrenmagazin

Und was wird von uns bleiben, was wird mit uns geschehen?

Welches gift in deinen adern?

Bist denn du noch das problem?

Da ist friede, da ist asche, wir bleiben unter uns

Und wir falten weiter pläne und wir halten das für kunst

Ein fluch der inszenierung in diesem widerlichen spiel

Alle fehler dieser erde bedeuten nicht mehr viel

Du streckst mit deine hand entgegen mit allen lügen die du trägst

Und ich geb dir tod und träume, zu denen du dich gerne legst

Und es ist einsam — was bleibt, wird dir nicht helfen!

Und es ist einsam, weil du die wahrheit nicht erträgst

Und es ist einsam — was bleibt, wird dir nicht helfen!

Und es bleibt einsam, weil du die wahrheit nicht erträgst

Wo wirst du dich verstecken — welchen haken wählst du morgen?

Sieh, wir haben stempel — mach dir keine sorgen

Wir haben nichts vereinbart, ruinier dir nicht die knochen

Denn wer den preis nicht kennt, der wird eben gebrochen

Wer gab uns die dinge, deren namen wir nicht kennen?

Und wer hat uns erzählt, wir müssten immer wieder rennen?

Weil die gutschrift sonst verfällt

Und uns am ende nichts mehr bleibt

Außer einem einblick in die unzulänglichkeit

En wat blijft er van ons over, wat gebeurt er met ons?

Welk gif in je aderen?

Ben je nog steeds het probleem?

Er is vrede, er is as, we houden het voor onszelf

En we blijven plannen vouwen en we vinden het kunst

Een vloek van enscenering in dit walgelijke spel

Alle fouten van deze aarde betekenen niet veel meer

Je strekt je hand uit met alle leugens die je draagt

En ik geef je de dood en dromen waar je graag bij ligt

En het is eenzaam - wat er nog over is, zal je niet helpen!

En het is eenzaam omdat je de waarheid niet kunt uitstaan

En het is eenzaam - wat er nog over is, zal je niet helpen!

En het blijft eenzaam omdat je de waarheid niet kunt uitstaan

Waar verstop je je - welke haak kies je morgen?

Kijk, we hebben postzegels - maak je geen zorgen

We hebben niets afgesproken, breek je botten niet

Want als je de prijs niet weet, ga je kapot

Wie heeft ons de dingen gegeven waarvan we de namen niet weten?

En wie vertelde ons dat we moesten blijven rennen?

Anders vervalt het tegoed

En uiteindelijk hebben we niets meer

Behalve een glimp van ontoereikendheid