Erinnern - Herrenmagazin

Du sagst, du seist ein Widerspruch

Da unterscheiden wir uns nicht

Wir verschlucken uns an den Bedenken

Und versperren uns die Sicht

Es hängt ein Schild an deiner Wohnungstür

Da steht: Hier kommst du nicht lebend rein

Doch in letzter Instanz könnten wir

Vom Schlechtesten das Beste sein

Du, du wirst dich nicht erinnern

Wir bleiben stehen dort wo uns keiner sieht

Ich, ich werd mich nicht erinnern

Und das ist es, was uns zu Boden zieht

Erzähl mir nicht, wie alt du wirst

Da sind wir alle gleich

Und bewegen uns doch immer

Im kritischen Bereich

Acht Tage in der Woche Vollrausch

Du wirst mich nicht verfehlen

Wie weit wir doch gekommen sind

Mit unseren leeren Seelen

Du, du wirst dich nicht erinnern

Wir bleiben stehen dort wo uns keiner sieht

Ich, ich werd mich nicht erinnern

Und das ist es, was uns zu Boden zieht

Und wer fällt, der will auch liegen

Und wer liegt, der jagt auch nichts

Im trüben Glas zur späten Stunde

Schwimmt ein Herz und dann zerbricht’s

So erwach ich wieder ohne dich

Mit Blech in meiner Hand

Ich schreib den letzten Abend ab Spucke Scherben an die Wand

Du, du wirst dich nicht erinnern

Wir bleiben stehen dort wo uns keiner sieht

Ich, ich werd mich nicht erinnern

Und das ist es, was uns zu Boden zieht

Je zegt dat je een contradictie bent?

We zijn daar niet anders

We stikken in de zorgen

En blokkeer ons zicht

Er staat een bordje op de deur van je appartement

Er staat: Je kunt hier niet levend binnenkomen

Maar in het laatste geval zouden we kunnen

Wees de beste van de slechtste

Jij, je zult het je niet herinneren

We stoppen waar niemand ons ziet

Ik, ik zal het me niet herinneren

En dat is wat ons naar beneden trekt

Vertel me niet hoe oud je wordt

We zijn daar allemaal hetzelfde

En toch bewegen we altijd

In het kritieke gebied

Acht dagen per week dronken

Je zult me ​​niet missen

Hoe ver we gekomen zijn

Met onze lege zielen

Jij, je zult het je niet herinneren

We stoppen waar niemand ons ziet

Ik, ik zal het me niet herinneren

En dat is wat ons naar beneden trekt

En als je valt, wil je ook gaan liggen

En als je gaat liggen, jaag je niets na

In het troebele glas op het late uur

Een hart zweeft en dan breekt het

Dus ik word weer wakker zonder jou

Met blik in mijn hand

Ik schrijf de laatste avond spuugscherven op de muur

Jij, je zult het je niet herinneren

We stoppen waar niemand ons ziet

Ik, ik zal het me niet herinneren

En dat is wat ons naar beneden trekt