Skeletons - Heroes for Hire

I’m a book that you’ve already read a thousand times,

I’m a song you know the words to but you will not sing a line.

I’m a photograph unfocused set in black and white,

I’m a reoccurring nightmare that wakes you from sleep at night.

You’re caught in the webs you’ve weaved

You’ve tried but you can’t break free, no.

Never again will you see right through me,

‘Cause now I’ve filled the hole in my chest where you used to be.

You planned this all along (Oh oh) where did we go wrong?

(Oh oh)

Where did we go?

I’m an empty street with city lights and billboard signs,

I’m a re-run of the memories that play over on your mind

Now your bones are buried in my backyard

So you’ll never leave.

You can never leave.

Never again will you see right through me.

(Never again) oh you got caught in the webs you weaved

(Never again) and now your bones are buried in my yard

(Tell me, tell me) Where did we go?

Ik ben een boek dat je al duizend keer hebt gelezen,

Ik ben een nummer waarvan je de woorden kent, maar je zingt geen regel.

Ik ben een onscherpe foto in zwart-wit,

Ik ben een terugkerende nachtmerrie die je 's nachts uit je slaap haalt.

Je zit gevangen in de webben die je hebt geweven

Je hebt het geprobeerd, maar je kunt je niet losmaken, nee.

Nooit meer zul je dwars door me heen kijken,

Want nu heb ik het gat in mijn borst gevuld waar jij vroeger was.

Je hebt dit de hele tijd gepland (Oh oh) waar zijn we fout gegaan?

(Oh Oh)

Waar zijn we naartoe gegaan?

Ik ben een lege straat met stadslichten en reclameborden,

Ik ben een herhaling van de herinneringen die in je opkomen

Nu zijn je botten begraven in mijn achtertuin

Je gaat dus nooit weg.

Je kunt nooit weggaan.

Nooit meer zul je dwars door me heen kijken.

(Nooit meer) oh je bent verstrikt in de webben die je weefde

(Nooit meer) en nu zijn je botten begraven in mijn tuin

(Vertel me, vertel me) Waar zijn we heen gegaan?