Cannonball - Heroes for Hire

Chew me up and spit me out,

I’m only gonna let you down

I know that you had your doubts about me but I think

Maybe you’ll come around.

I’m trying not to waste my time, I can’t get you off my mind,

I’m searching but I just can’t find the reason why to you

I’m so invisible, you’re so damn difficult,

It’s so confusing but you’re exactly what I’m looking for,

I’ll make you miserable, ‘cause you’re so cynical,

It’s like moving mountains just to make you care at all,

I can’t stand this conversation

I’m just waiting here to fall

Your voice pierces through my insides;

you’re a cannonball

There’s no need for explanations

I’ve already heard them all,

Now you’ve left me here in pieces;

you’re a cannonball

I think that I have lost my way, I’ve only got myself to blame

I’m hoping that it’s not too late to pick myself back up and

Start again

I never really cared before but now I’m feeling insecure

I’m trying but I just can’t talk myself out of believing

You’re incapable, of being reasonable

But just like breathing under water, you’re impossible.

I don’t care that you’re leaving that’s just how the story goes

Always in the wrong direction is your way of caring I suppose

You didn’t ever mean it so there’s nothing left to say to you

There’s nothing to say to you.

You’re a cannonball.

Kauw me op en spuug me uit,

Ik ga je alleen teleurstellen

Ik weet dat je je twijfels over mij had, maar ik denk dat

Misschien kom je nog langs.

Ik probeer mijn tijd niet te verspillen, ik kan je niet uit mijn gedachten krijgen,

Ik ben aan het zoeken, maar ik kan de reden niet vinden waarom ik jou moet

Ik ben zo onzichtbaar, jij bent zo verdomd moeilijk,

Het is zo verwarrend, maar je bent precies wat ik zoek,

Ik zal je ongelukkig maken, omdat je zo cynisch bent,

Het is net als bergen verzetten om je er iets van te laten maken,

Ik kan dit gesprek niet uitstaan

Ik wacht hier gewoon om te vallen

Je stem dringt door mijn binnenkant;

je bent een kanonskogel

Er is geen uitleg nodig

Ik heb ze allemaal al gehoord,

Nu heb je me hier in stukken achtergelaten;

je bent een kanonskogel

Ik denk dat ik de weg kwijt ben, ik heb alleen mezelf de schuld

Ik hoop dat het niet te laat is om mezelf weer op te pakken en

Opnieuw beginnen

Het kon me nooit echt iets schelen, maar nu voel ik me onzeker

Ik probeer het, maar ik kan mezelf niet uit mijn geloof praten

Je bent niet in staat om redelijk te zijn

Maar net als ademen onder water, ben je onmogelijk.

Het kan me niet schelen dat je weggaat, zo gaat het verhaal gewoon

Altijd in de verkeerde richting is jouw manier van zorg denk ik

Je meende het nooit, dus er valt niets meer tegen je te zeggen

Er valt u niets te zeggen.

Je bent een kanonskogel.