Glory Of Old - Herman Düne

I left the flat cause it felt like home

Ordered wine and sat down to write you a poem

The words came easy, the words came strong

The poem would be good, the poem would be long

Wine came but i didn’t drink a sip

I just checked i had money for the wine and for the tip

Then the poem went on and about an hour past

I lit a straight and had my drink at last

Oh you, you who know me quite well

You know that i don’t live where i dwell

I don’t need a table, i don’t need a drink

All i do need is some room to think

Given the waterfall, given the few

Anything goes, anythings coo

I take the world with its buildings and its trees

And all its swans become my geese

The river a little stream

The glory of old: a dream

But you, you who know me well enough

You know what it’s all made of, it’s all made of good stuff

I kissed the cutest greek little girl

She gave me some soda and a little blue pearl

I found a roman city in southern italy

And destroyed its ruins, destroyed them totally

I left a pair of black underpants

In the men’s room of a bar in paris, france

I slept on the beach above the artic cercle

Woke up alive and didn’t call it a miracle

But you, you who know me like nobody else does

You know it doesn’t matter, it doesn’t matter where i was

Ik verliet de flat omdat het als thuis voelde

Bestelde wijn en ging zitten om je een gedicht te schrijven

De woorden kwamen gemakkelijk, de woorden kwamen sterk

Het gedicht zou goed zijn, het gedicht zou lang zijn

Er kwam wijn, maar ik dronk geen slokje

Ik heb net gecontroleerd of ik geld had voor de wijn en voor de fooi

Toen ging het gedicht verder en ongeveer een uur voorbij

Ik stak een kaars aan en dronk eindelijk mijn drankje op

Oh jij, jij die mij heel goed kent

Je weet dat ik niet woon waar ik woon

Ik heb geen tafel nodig, ik heb geen drankje nodig

Het enige dat ik nodig heb, is wat ruimte om na te denken

Gezien de waterval, gezien de weinige

Alles mag, alles is leuk

Ik neem de wereld met zijn gebouwen en bomen

En al zijn zwanen worden mijn ganzen

De rivier een klein stroompje

De glorie van weleer: een droom

Maar jij, jij die mij goed genoeg kent

Je weet waar het allemaal van gemaakt is, het is allemaal gemaakt van goede dingen

Ik heb het schattigste Griekse meisje gekust

Ze gaf me wat frisdrank en een kleine blauwe parel

Ik vond een Romeinse stad in Zuid-Italië

En vernietigde zijn ruïnes, vernietigde ze volledig

Ik heb een zwarte onderbroek achtergelaten

In het herentoilet van een bar in parijs, frankrijk

Ik sliep op het strand boven de artic cercle

Werd levend wakker en noemde het geen wonder

Maar jij, jij die mij kent zoals niemand anders dat doet

Je weet dat het niet uitmaakt, het maakt niet uit waar ik was