Silence - Helisir, Christopher Juul

There was silence

The silence they talked about

The silence that is sometimes necessary

To hear how good it is

And rust on the iron rail

Black and white tiles

Warm water

Freckles on the palm of your hand

I traced the outlines of your hands

What’s left a memory

A burden

But deep down in silence you are here

And I could feel and I could breathe

And «Only if I can sit beside you» is forever carved in my bones

The world seemed so far away

I never felt so alone

Here I’m standing

You didn’t even proof me wrong

The silence which became necessary

Has taken far too long

Er was stilte

De stilte waar ze het over hadden

De stilte die soms nodig is

Om te horen hoe goed het is

En roest op de ijzeren rail

Zwart-witte tegels

Warm water

Sproeten op de palm van je hand

Ik heb de contouren van je handen getraceerd

Wat is er nog een herinnering

Een last

Maar diep in stilte ben je hier

En ik kon voelen en ik kon ademen

En «Alleen als ik naast je kan zitten» is voor altijd in mijn botten gekerfd

De wereld leek zo ver weg

Ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld

Hier sta ik

Je hebt niet eens bewezen dat ik ongelijk had

De stilte die nodig werd

Heeft veel te lang geduurd