This Is Who We Are - Hawthorne Heights

between the future and the past tense

lies the present in the distance

so you think we’re never coming back

Scoring points for passion and persistence

between the lines and the highway

lies a dead you in the safety

you never thought this was gonna last

i always knew you’d never take it back

i always knew (i always knew)

i know it seems like we’re never coming back

i know it feels like we’re never coming

you tried your best and you knew it wouldn’t last

these were the words that she placed on her casket

between the sadness and the smile

lies the flicker of the fire

you always said this never hurt you

i always said you were a liar

with the all the towers and the wires

there still lies a little silence

two hearts and one connection

one voice lets emotion out

i always knew (i always knew)

i know it seems like we’re never coming back

i know it feels like we’re never coming

you tried your best and you knew it wouldn’t last

these were the words that she placed on her casket

instead of flowers like words they never mattered

close it up forget about the sadness (close it up forget about

the sadness)

he always said she should of stop crying

but he knew at least she was lying down

i’m coming back (i'm coming back)

i know it seems like we’re never coming back

i know it feels like we’re never coming

you tried your best and you knew it wouldn’t last

these were the words that she placed on her casket

tussen de toekomst en de verleden tijd

ligt het heden in de verte

dus je denkt dat we nooit meer terugkomen?

Punten scoren voor passie en doorzettingsvermogen

tussen de lijnen en de snelweg

ligt een dode jij in de veiligheid

je had nooit gedacht dat dit zou duren

ik heb altijd geweten dat je het nooit terug zou nemen

ik heb het altijd geweten (ik heb het altijd geweten)

ik weet dat het lijkt alsof we nooit meer terugkomen

ik weet dat het voelt alsof we nooit komen

je hebt je best gedaan en je wist dat het niet zou duren

dit waren de woorden die ze op haar kist plaatste

tussen het verdriet en de glimlach

ligt de flikkering van het vuur

je zei altijd dat dit je nooit pijn deed

ik zei altijd dat je een leugenaar was

met alle torens en de draden

er is nog steeds een beetje stilte

twee harten en één verbinding

één stem laat emotie los

ik heb het altijd geweten (ik heb het altijd geweten)

ik weet dat het lijkt alsof we nooit meer terugkomen

ik weet dat het voelt alsof we nooit komen

je hebt je best gedaan en je wist dat het niet zou duren

dit waren de woorden die ze op haar kist plaatste

in plaats van bloemen zoals woorden deden ze er nooit toe

sluit het af vergeet het verdriet (sluit het af vergeet het maar)

het verdriet)

hij zei altijd dat ze moest stoppen met huilen

maar hij wist tenminste dat ze lag

ik kom terug (ik kom terug)

ik weet dat het lijkt alsof we nooit meer terugkomen

ik weet dat het voelt alsof we nooit komen

je hebt je best gedaan en je wist dat het niet zou duren

dit waren de woorden die ze op haar kist plaatste