Comme un sage - Harmonium

C’est toujours pour l’amour qu’on devient fou

Ça doit être plein d’amour parce que c’est plein d’fous tout partout

Comme si on avait tous peur de se l’dire

Qu’on a du mal à naître à se regarder mourir

Comme un sage

Monte dans les nuages

Monte d’un étage

Viens voir le paysage

Laisse-moi voir ton visage

J’voudrais pouvoir t’offrir le peu que j’sais

Y’a deux importances, la première c’est toi pis moi

L’autre, c’est qu’il nous reste encore un autre jour

Le matin se lève encore sur toi, mon amour

Comme un sage…

Si j’pouvais t’offrir une place qui te ressemble

Un lieu qui grandit, même si parfois nos mains tremblent

Pour la première fois, l’hiver serait moins gris

La neige pourrait rester blanche sur toi, mon pays

Comme un sage…

Chacun voit ce qu’il veut

Même si le courant nous crève les yeux

J’peux plus t’pousser plus loin

Quand tu sais que j’me trompe, pis tu dis rien

T’es près, t’es loin

Pour te rejoindre, faut que j’marche sur les mains

On oublie trop souvent

Qu’on est en mouvement

Le vent fait de son mieux

Pour nous aider à changer d’air

Le vrai vient quand il peut

Quand on lui demande ce qu’il veut faire

C’est beau, c’est clair

Tes yeux me parlent, le temps se perd

C’est bon d’entendre ta voix

Au fond de moi…

L’amour se prend un corps pour voyager

Mais quand il vient chez nous, y’a peur de déranger

Comme s’il était seul à pouvoir tout changer

C’est fou quand on aime, la mort n’a jamais existé

Het is altijd uit liefde dat we gek worden

Het moet vol liefde zijn, want het zit overal vol gekke dingen

Alsof we allemaal bang waren om het elkaar te vertellen

Dat het moeilijk is om geboren te worden om jezelf te zien sterven

Als een wijze

Klim in de wolken

Ga een verdieping omhoog

Kom het landschap zien

Laat me je gezicht zien

Ik wou dat ik je het weinige dat ik weet kon bieden

Er zijn twee zaken, de eerste is jij en ik

De andere is dat we nog een dag hebben

De ochtend komt nog steeds op je af, mijn liefste

Als een wijze...

Als ik je een plek zou kunnen bieden die op jou lijkt

Een plek die groeit, hoewel onze handen soms trillen

Voor het eerst zou de winter minder grijs zijn

De sneeuw kan wit op je blijven, mijn land

Als een wijze...

Iedereen ziet wat ze willen

Zelfs als de stroom onze ogen uitsteekt

Ik kan je niet verder duwen

Als je weet dat ik het mis heb, zeg je niets

Je bent dichtbij, je bent ver weg

Om met je mee te doen, moet ik op mijn handen lopen

We vergeten te vaak

Dat we onderweg zijn

De wind doet zijn best

Om ons te helpen van gedachten te veranderen

Het echte komt wanneer het kan

Op de vraag wat hij wil doen

Het is mooi, het is duidelijk

Je ogen spreken tot mij, de tijd is verloren

Het is goed om je stem te horen

Diep vanbinnen…

Liefde heeft een lichaam nodig om te reizen

Maar als hij bij ons komt, is er angst om te storen

Alsof hij de enige was die alles kon veranderen

Het is gek als je liefhebt, de dood heeft nooit bestaan