Old Bog Road - Hank Locklin

My feet are here on Broadway

This blessed harvest morn

But oh!

the ache that’s in my heart

For the spot where I was born

My weary hands are blistered

Through work in cold and heat!

And oh!

to swing a scythe once more

Through a field of Irish wheat

Had I the chance to wander back

Or own a king’s abode

I’d sooner see the hawthorn tree

By the Old Bog Road

When I was young and restless

My mind was ill at ease

Through dreaming of America

And the gold beyond the seas

Oh, sorrow rake their money

'Tis hard to find the same

And what’s the world to any man

If no one speaks his name

I’ve had my day and here I am

A-building bricks per load

A long three thousand miles away

From the Old Bog Road

My mother died last springtime

When Erin’s fields were green

The neighbours said her waking

Was the finest ever seen

There were snowdrops and primroses

Piled high above her bed

And Ferns Church was crowded

When her funeral Mass was read

And here was I on Broadway

A-building bricks per load

When they carried out her coffin

Down the old Bog Road

There was a decent girl at home

Who used to walk with me

Her eyes were soft and sorrowful

Like moonlight o’er the sea

Her name was Mary Dwyer

But that was long ago

The ways of God are wiser

Than the things that man might know

She died the day I left her

A-building bricks per load

I’d best forget the days I’ve spent

On the old Bog Road

Ah!

Life’s a weary puzzle

Past finding out by man

I’ll take the day for what it’s worth

And do the best I can

Since no one cares a rush for me

What need is there to moan

I’ll go my way and draw my pay

And smoke my pipe alone

Each human heart must bear its grief

Though bitter be the 'bode

So God be with you, Ireland

And the Old Bog Road

Mijn voeten zijn hier op Broadway

Deze gezegende oogstmorgen

Maar o!

de pijn die in mijn hart zit

Voor de plek waar ik ben geboren

Mijn vermoeide handen hebben blaren

Door te werken in kou en hitte!

En o!

om nog een keer met een zeis te zwaaien

Door een veld met Ierse tarwe

Had ik de kans om terug te dwalen

Of bezit de woning van een koning

Ik zou eerder de meidoornboom zien

Bij de Old Bog Road

Toen ik jong en rusteloos was

Mijn geest was niet op mijn gemak

Door te dromen van Amerika

En het goud voorbij de zeeën

Oh, verdriet hark hun geld

'Het is moeilijk om hetzelfde te vinden

En wat is de wereld voor een man?

Als niemand zijn naam uitspreekt

Ik heb mijn dag gehad en hier ben ik

A-bouwstenen per lading

Een lange drieduizend mijl verderop

Vanaf de Old Bog Road

Mijn moeder is afgelopen lente overleden

Toen Erins velden groen waren

De buren zeiden dat ze wakker werd

Was de beste ooit gezien

Er waren sneeuwklokjes en sleutelbloemen

Hoog opgestapeld boven haar bed

En Ferns Church was druk?

Toen haar uitvaartmis werd voorgelezen

En hier was ik op Broadway

A-bouwstenen per lading

Toen ze haar kist droegen

Langs de oude Bog Road

Er was een fatsoenlijk meisje thuis

Wie liep er vroeger met me mee

Haar ogen waren zacht en verdrietig

Als maanlicht over de zee

Haar naam was Mary Dwyer

Maar dat is lang geleden

De wegen van God zijn wijzer

Dan de dingen die de mens zou kunnen weten

Ze stierf op de dag dat ik haar verliet

A-bouwstenen per lading

Ik kan maar beter de dagen vergeten die ik heb doorgebracht

Op de oude Bog Road

Ah!

Het leven is een vermoeide puzzel

Eerder uitvinden door man

Ik neem de dag voor wat het waard is

En doe wat ik kan

Aangezien niemand zich druk om mij maakt

Wat is er nodig om te zeuren?

Ik ga mijn weg en trek mijn loon

En rook mijn pijp alleen

Elk mensenhart moet zijn verdriet dragen

Hoewel bitter de 'bode' is

Dus God zij met je, Ierland

En de oude moerasweg