The Grain - Hammers of Misfortune

Far from the ridges and rivers we crossed

So in our wandering we’re lost

Far from the shores, the mountains and hills

Nothing but dust moving still

Try to forget the leaves and the shade

Focus instead on the time we made

Now the horizon is nothing but sand

So we have reached the deserted land

But the grain is so fine

In your teeth in your time

But the grain is precise

In your veins, in your eyes

Nought but the sand and the night-fallen stars

Only the cold desert moon

Sound of your voice is so shocking and strange

Suddenly so out of tune

Oh how the sound of our hearts beating down

The gusting and howling will drown

There is no shade but the shadow of you

Lost in the dust of the dunes

But the grain is so fine

In your teeth in your time

But the grain is so nice

In the veins of your eyes

But the grain in the breeze

Is like fire in the trees

But the grain is precise

In the veins of your eyes

Ver van de bergkammen en rivieren die we overstaken

Dus tijdens ons dwalen zijn we verdwaald

Ver van de kusten, de bergen en heuvels

Niets dan stof beweegt nog steeds

Probeer de bladeren en de schaduw te vergeten

Focus in plaats daarvan op de tijd die we hebben gemaakt

Nu is de horizon niets anders dan zand

Dus we hebben het verlaten land bereikt

Maar het graan is zo fijn

In je tanden in je tijd

Maar de korrel is precies

In je aderen, in je ogen

Niets dan het zand en de in de nacht gevallen sterren

Alleen de koude woestijnmaan

Het geluid van je stem is zo schokkend en vreemd

Plots zo uit de toon

Oh hoe het geluid van onze harten kloppend

De windvlagen en het gehuil zullen verdrinken

Er is geen schaduw dan de schaduw van jou

Verdwaald in het stof van de duinen

Maar het graan is zo fijn

In je tanden in je tijd

Maar de korrel is zo mooi

In de aderen van je ogen

Maar het graan in de wind

Is als vuur in de bomen

Maar de korrel is precies

In de aderen van je ogen