Fields - Hammers of Misfortune

Sing us a song, a song called how did it all go wrong

Sing even though we haven’t spoken for oh so long

Sing for tongues are encumbered by their own eyes

And weary of leering, twisting and winding from side to side

Pray give us fields with bountiful yields for the coming frost

Teach us to toil, the lore of the soil that we have lost

Spare us alas for our seasons have sown only great expectations and rust

Only in labor and sun-beaten backs can we place our trust

Show us the field and weapons to wield for the coming war

Let us redress celestial sentence we’ve waited for

Trenches or furrows, soldier or harvester, sword or ploughshare

A field and a summer, one or another, we’re buried there

Spin us a yarn of common place charm oh so far away

Rustic emotion, artless devotion, naiveté

Give us a game, the rules and the fools who refuse to play

Smash our defenses with endless editions of yesterday

Zing een lied voor ons, een lied genaamd hoe ging het allemaal mis

Zing ook al hebben we elkaar al zo lang niet meer gesproken

Zingen voor tongen worden gehinderd door hun eigen ogen

En moe van het loeren, draaien en kronkelen van links naar rechts

Bid, geef ons velden met overvloedige opbrengsten voor de komende vorst

Leer ons zwoegen, de kennis van de grond die we hebben verloren

Spaar ons helaas want onze seizoenen hebben alleen grote verwachtingen en roest gezaaid

Alleen in arbeid en zonovergoten rug kunnen we ons vertrouwen stellen

Laat ons het veld en de wapens zien die we moeten hanteren voor de komende oorlog

Laten we de hemelse zin waar we op hebben gewacht herstellen

Loopgraven of voren, soldaat of oogstmachine, zwaard of ploegschaar

Een veld en een zomer, de een of de ander, we zijn daar begraven

Spin ons een garen van gemeenschappelijke charme oh zo ver weg

Rustieke emotie, ongekunstelde toewijding, naïviteit

Geef ons een spel, de regels en de dwazen die weigeren te spelen

Breek onze verdediging met eindeloze edities van gisteren