Widow's Wall - Hammers of Misfortune

It won’t matter, when it’s over

But ending, its everything

Shall we gaze into the sky

And watch the stars expire

Or is it just our eyes?

Shall we quarrel and conspire

And in our cups we’ll raise

Our knuckles to the sun

And curse the sea

Shall we strut about inside

And haggle for the dearest nest

The highest bough?

It won’t matter, when it’s over

But ending, its everything

Las the widows to the mast

And hope our craft will last

This broken mirror sea

And feel the vastness of the swells

That crash against a wall so high and wide

It’s barely there at all

And helpless watch the storm

Foaming forms of locust swarms

Against the mirror sky

Swarming — an insect storm

A million paper wings that whisper «fall»

Scrawled all in blood across the sky

The writing on the wall — the widow’s wall

Het maakt niet uit wanneer het voorbij is

Maar het einde, het is alles

Zullen we naar de lucht staren?

En kijk hoe de sterren verlopen

Of zijn het alleen onze ogen?

Zullen we ruzie maken en samenzweren?

En in onze bekers zullen we verhogen

Onze knokkels voor de zon

En vervloek de zee

Zullen we binnen rondstruinen?

En afdingen op het liefste nest

De hoogste tak?

Het maakt niet uit wanneer het voorbij is

Maar het einde, het is alles

Las de weduwen naar de mast

En hopen dat ons vak standhoudt

Deze gebroken spiegelzee

En voel de uitgestrektheid van de deining

Die crash tegen een muur zo hoog en breed

Het is er bijna niet

En hulpeloos kijken naar de storm

Schuimende vormen van sprinkhanenzwermen

Tegen de spiegelhemel

Zwermen — een insectenstorm

Een miljoen papieren vleugels die 'herfst' fluisteren

Alles in het bloed door de lucht gekrabbeld

Het schrift op de muur — de muur van de weduwe